Bebek sinekler sandığınızdan da masum ve güzel olabilirler.

Bir adli entomolog adayı olarak (kadro sahibi olma şansım olmadığı için henüz aday olduğmu eklerim) arazi çalısmalarım sırasında domuz leşi etrafında yüzlerce kez tanık olma şansı bulduğum, kimilerine göre eşsiz, kimilerine göre ise mide bulandıran sinek yavrularını önizleme şansı bulduğum için kendimi özel hissediyorum. Herkes kurt görmüştur ne olduğunu bilmeden kurttan ziyade çürüyen meyve veya sebze-et ile ilgilenirken benim odağım aslında hep kurt olmuştur. Bir nevi yaşam mucizesi denebilir. Bu kadar savunmasız yüzlerce bireyin mantık dışında başka bir kabiliyet olmadan yaşamına savunmasızca devam edebilmesi gerçek bir mücadele ve adaptasyondur. Bir sinek yumurtalarını bıraktıktan sonra çıkar gider. Yumurtalar açılır, cinse özgü olarak (sinek dediğim için genelde muscidae ve calliphoridae olduğunu düşünerek) 3 larva evresi geçirip pupa dediğimiz sert kabuklu bir yapıya dönüşmek üzere konak bedenine veya toprağa ilerler ve metamorfoze başlar. Burada tam başkalaşım geçirir ve elli ayaklı bir sinek olarak çıkar. Ancak renksiz, gözler işlevsiz, kanatlar uçamaz şekilde dünyaya gözlerini açmaya çalışır. Bir süre toprak üzerinde kurumaya, yapıların sertleşerek birey olarak harekete geçmeyi bekler. Burada aldığım fotoğraf ise 15 dakika sonrası, gözler oturmuş ancak kanatlar ve uzuvlar tam işlevsel olmadığı için bulduğu opjeye tutunarak yaşamına devam eden bir Calliphoridae familyası bireyine aittir.

Yani demek istediğim odur ki, her zaman çok pis, itici, iğrenç olmayabilir sinekler. Her canlının bebekliği gibi onlar da tatlı olurlar.

kaynak: Garip Bilgiler

ilginç bir yaklaşım :)