Bir ara bir yazı yazmıştım öylesine.. Burda sizlerine görüşlerine sunayım dedim.. Belki beğenirsiniz.. Yazı;

Aşk ne kadar gariptir dimi? Her zaman kesin bir şey yok ve korkuyla yaşarsınız.. Zordur bazen katlanamazsınız.. Herhangi bir çözümü yoktur.. Çünkü karşı tarafın ne zaman ne yapacağı hiç belli olmaz.. İşte bu endişe bitirir insanı.. Kendi kendinize düşünmeye ve sorular sormaya başlarsınız.. Sorular aslında çoğu zaman klasiktir.. Beni seviyor mu? Beni özlüyor mu? Beni düşünüyor mu? Benim kadar sever mi? Benim kadar seviyor mu? İşte bu sorulardır sizi korkutan.. Eğer karşılıklı sevgiyi hissedemezseniz olur bunlar.. Hissettiğiniz an ne dert kalır ne tasa.. Sorulara çoğu zaman kendimiz yanıt ararız karşıdakine soramayız.. Ya utanırız ya da uygun olmadığını düşünürüz.. Olmaz işte, yapamazsın.. Bazen hiç konuşmadığın kişiyle bazen yıllardır konuştuğun kişiylede geçerlidir.. Aşkın ne zaman geleceği belli olmaz.. Bir anda çıkar karşınıza ve aşık olursunuz.. Sevgiye doyarsınız.. Ama tabi karşılıklı sevgi olması için elinizden geleni yapsanızda fayda etmeyebilir.. Siz ne kadar çok sevsenizde karşı tarafın “Ben seni sevmiyorum seni arkadaş olarak görüyorum.” Demesi her şeyi bitirebilir.. Bir tek bu sözlede kalmayabilir.. Çok söz vardır.. Sadece karşı tarafın sevmemesi değil, karşılıklı sevgidede dert vardır.. Zorunlu ayrılıktır işte.. Birbirinizi ne kadar çok sevsenizde ayrılmak zorunda olduğunuz zaman her şey biter…