Çocuk Eğitimi Çocuk Nasıl Eğitilir Çocuk Psikolojisi



Çocuğun gelişiminde de; eğitim ile biçimlenmesinin ilk dersini malum anne ve babasından bilhassa annesinden alır. Büyüdükçe ve yetişkin oldukça aldığı eğitim ve terbiye kazandığı bilgi ve yetenek, duygu, düşünce ve hareketlerinde de yönlendirici kişisel yetenek kazandırıcı olur. Yıllar geçtikçe, günler geliştikçe öğrendiklerini birikime çevirir. Deneyler kazanır. Yaşamına yön vermeyi basitleştirir. Ebeveynin sayesinde yaşamın, ömrün emanet bulunduğunu, çocukluk devresinin de geçeceğini, gençlik çağının mühim bulunduğunu idrak eder. Dünya’ya geliş amacını öğrenmek amacıyla kişisel yetinin gelişimi ile sorumluluk devir alır. Çocuktaki; itimat kazanımı, irade ve düşünce beyan etme ben yaparım, yapa bilirim fikrinin oluşması gençlik devresinin ilk aşamasıdır. Yaşamında yeni bir sayfanın açılışı ve yeni bir basamağa tırmanıştır artık



Çocuk Psikolojisi ikazlar, azarlamalar la, kulağının çekilmesiyle değil; gözünün gördüğü ile terbiye olur, ve de dersini alır; tahlil yapılabilir. Kuşlara yem veren anne ile taş atan annenin eğittiği çocuk da bir olmaz. Onların gençlik psikolojileri, etrafa duyarlılıkları kuşkusuz ki; değişiktir ve değişik olacaktır.



Daha da hazini ve hüzünlü olanı çocuksuz yuvadır. Bu evde sevginin ısısı bile hissedilmez, çöl gibidir. Kum fırtınaları sayısınca devamlı etrafının fitne iftira ve dedikodu oklarına maruz kalır. Aile kişilerini huzursuz ve rahatsız eder. Bu evdeki soğukluk ve fırtınalar dünya’ya gözünü açan bebek ile diner ve son bulur. Yüzler gülmeye, umutlar biçimlenmeye, hayaller tatlılaşma ya başlar. Eşlere itimat gelir, yaşama bağlanma kuvvetlenir.



Anne ve Babanın emanet verdiği çocuğun baş belası olarak değerlendirilmesine ne demeli; Yılan yavrularını zehirlemez iken, aç kurtlar yavrularına hizmetçi olurken, kuşlar; yavrularını yuvalarında beslerken çocuğunu sokağa atan, bebeğini boğan, sinirli ayrıca buyruk ya da yağ ile dağlayan, körpe vücutlarında sigara söndüren anne ve babaların hayvanlardan alacakları çok dersler de bulunmaktadır. Bu şiddet sahibi olan aileler de çocuk psikolojisine ağır vuruşlar iner, çocuk etrafından, ailesinden kopar, gençlik devresi kin ve nefrette dönüşür, suç makinesi olup meydana çıkar. Pedağojik eksperleri devasız, toplum mühendisleri çözümsüz kalır.



Annesini, babasını öldüren, uyuşturucu komasına giren, sokakları yaşanmaz duruma getiren bu gençlere de ayrıca kim yol gösterebilir. Kim dur diyebilir?



Çocuğun yetişmesinde vakit, eğitim ögelerini gelişim prosesinin takibini, aile bölgesini iyi analiz etmek gerekir. Çevrenin, yayın organlarının ve etkileşim vasıtalarının zehirleyici virüslerini engelleyici, engelleyici ve koruyucu önlemleri saatinde alabilmek kuraldır. Zaman aşımı sorunların onarımını zorlaştırabilir.



Ayrıca Çocuğun beslenmesi de, yeyip ve içmesi de eğitimi kadar mühimdir. Çocuk korkusunu şiddetten fazlaca, sevgi ve şefkatin kaybından olacağından çekinmelidir.



Çocuk babasını da ceza veren, şiddet uygulayan biri olarak algılamamalıdır. Daha ziyade sorunlarını çözen, sorunlarına yardımcı olan, zorlandığında elinden tutan olarak görmelidir.



Evde; annesini sırdaş ve derdini paylaşan olarak bulmalıdır ki, Bu halde çocuk mutluluğu ve huzuru eve sığınmakta bulacaktır.



Bir sonraki makale de görüşmek üzere Allah’a emanet olun…

https://www.sosyalloca.com