İşverenlerden neden nefret ediyorum

1 şubat 2017'de Sakarya'da a**** ****e fabrikasında kursiyer olarak işe başladım.
(kursiyer olarak başladığınız zaman sigortanız yatmıyor, ilk kıdem yılınızı doldurmak için 1,5 seneyi doldurmak gerekiyor, yıllık izne çıkmak için 1,5 yılı doldurmak gerekiyor. ) balık baştan kokar demişler ya aynen öyle. Preshane bölümünde işe başladım 6 ayda baya yol kat ettim. Sonra işler azaldı benim gibi yenileri başka bölümlere yardım etsinler diye gönderdiler. 2 ay böyle devam etti bende madem bu bölümde çalışmıyorum başka bölüme kalıcı olarak geçeyim dedim. Beni sap işleme bölümüne verdiler. Orada da bir 3 ay çalıştım. İşler gene azaldı ve benim gibi bir çok kişiyi tekrar başka bölüme gönderdiler. Gittiğim bölüm fabrikanın belkide en zor bölümü. 4 makina veriyorlar. Makinalari malzemeyi otomatik kesiyor ama bazıları o kadar ince oluyor ki birbirinden ayıranadığın için toplamak çok zorlaşıyor. Ayrıca malzemenin makas kesimini, gramajını biz ayarlıyoruz. Bir gün bir makinada tam 16 parça farklı malzeme işledim. Makineler 30 senelik bir sürü zorluk çıkarıyor ve senden fabrikanın ilk yılındaki performansı bekliyorlar. Velhasıl gelen 8 kişiden 6 kişi işi bıraktı. Şuan da 17 aylık olmama rağmen 6 aylık kursiyerliği saymadıkları için 11 aylık işçiyim. Daha bu işkenceye 1 ay daha katlanmam gerekiyor.
Bakın haziranda 2 defa bi 6 dakika Bi 7 dakika birde mayısta 15 dakika geç kaldım.
Kanunen 1 ayda 3 defa yarım saatin altında geç kalındığı zaman ihtar verilebiliyor. Ben 2 ayda toplam 3 defa yarım saatten erken gelmemem rağmen bana ihtar verdiler. Sabah gece vardiyasında geldim akşam 8 de işe gidip mesaiye kalıcam gene sabah gelicem. Hafta sonuna mesai yazdılar haftasonuda çalışıcam. Durumumu o kadar ağırlaştırdılar ki 1 yıllık kıdem tazminatını almadan çıkmayı bile düşündüm. Öyle yada böyle sabredeceğim ve tazminatımı alıp kaçacağım. Hiçbir işverene güvenmiyorum fakat çalışmakta zorundayım. Tanıdık bir abinin oğlunun amir olduğu bir fabrika var. Oranın şartları şimdiki yerime göre çok çok iyi. Günde 8 saat çalışıyorsun haftada 5 gün asgari ücret. İşte rahat cnc başında malzemeyi takıyorsun makinanın işi yapmasını bekliyorsun. Bu yaşadıklarımdan sonra website işine daha çok sarıldım. İnşallah bir gün geçimimi sağlayacak kadar buradan para kazanırımda sevmediğim hiçbir yerde çalışmak zorunda kalmam.

İnsanın kendi işini yapması her zaman çok güzeldir. Şahsen ben hizmet sektörü bünyesinde olup aşçılık yapmaktayım. Ne haftasonum ne de gece gündüzüm var. En yüksek mesai saatleri ve hep aynı oranda güzel tabaklar çıkarmak zorundayım. Sürekli ayaktayım ve sürekli eğilip kalkıyorum. Meslek hastalıklarının hepsini zaman gelince geçireceğime eminim. Asıl sorun hiç bir şekilde insanları memnun edemiyorsun. İnsan oğlu ve iş veren sürekli bir sorun buluyor

Bu yıldırma politikasıdır.
Mesai mecburiyeti yoktur. Kalmayabilirsiniz. Sizi yıldırıp istifa ettirirler. Yeni yöntem bu. Sağolsunlar emekçinin hak gaspı için çok güzel kanunlar çıkardılar.

şuanki düzende kimse yaptığı işten memnun değil, hatta sevdiği bir iş bile olsa ben öyle düşünüyorum 5 parmağı geçmez heralde memnun oldupta seve seve çalışan ama ekmek parası 5 kuruş için sürünmeye devam ediyoruz.