O'nun çocugu olmak farklıdır.
Herkes ona amcadır,her amcada babadır.
O'nun çocugu olmak üzücüdür,
Sulanır yetmiş milyon bir agızda ver yansın edersin bir asi duyguyla
Ve sen o'nun cocugusun herkeste farklı,kimliksiz herkes içinde kimsesiz.
Bayram gelse sayar söversin,babasının elini tutana kin beslersin.
Hani o'nun cocugusun ya,sana yaşam hakkı vermez kimse
Sevmek mi sevilmemek mi hass dersin içinden bana göre değil
Aslında sevgi ile yoğrulması gereken yüreğin vardır amma
Seve seve kabullenirsin sevgisizliği...
Kim ne etsin seni duysalar namını vermezler bile bir kızı
Çünkü sen o'nun çocugusun.
Mesleğin yoktur,vurguncu,soyguncu alçaksındır sen,
Çalışsanda marangozda aldıgın maaş,çaldıklarının karşılığıdır herkesce
Dedim ya o'nun cocugusun sen,s.et anneler günün de bir gülü
Sayıp söven değilmiydi o sana p..venkin dölü,
Hadi git ağla şimdi kim duycakmıs seni,kim tınlıcak hadi ağla
Az vatana,az da bakana kafa tut,Koparsınlar kafanı kafasızsın zaten sen
Çünkü o'nun çocugusun...
Aslında iyisin hoşsun,yarım dindar yarımda puştsun
Hani kalıba vursan on numara dostsun,
Ama yapacak birşey yok ki dostum,az öte dur benden...
Çünkü sen onun çocugusun...
Bu şiiri yaklasık 2-3 yıl önce yazmıstım öylesine bir şiir değil aslında.Şair değilimki kafiyeli olsun her sözüm ve edebiat ögrenmeleri bir mana cıkarsın son iki dörtlükten.Sadece bir arkadasım vardı sırdasımdı aslında kendisi cocukluk arkadasımdı.Annesi bildiğiniz HAYAT KADINI.Hani herkes tarafından dedikodusu yapılan,ahmetin annesinin oglum onunla dolasma annesi böle böle dediği kadınlardı annesi.Kendisi hiçbir zaman söylemezdi tabiki evin neyle gecindiğini,sıkı dosttuk bizde dısardan duyduk neyin ne oldugunu.Derken mısralar döküldü dilimizden...Tek bir şey diyecegim kimseyi yargılamayın yargıladaıklarımızda bizimde payımız var...