Kahvaltı diyince, aklınıza bu geliyor dimi? Benimde öyledi. Taki bu sabaha kadar.
Geceden kalma açlığımı doyurmak için, sabah erken kalktım.. Mutfağa geçip, Güzel bir kahvaltı hazırlayıyım dedim kendime, sessizlik huzurumu bozuryordu. Televizyonu açtım, bir kaç televizyon kanalına baktım, hepsi haber neyse dedim bu kanal kalsın.
Kahvaltıkları masaya koydum, haberde geçen gibi, biraz açlık, biraz yoksulluk, biraz sefillik ve su niyetine ölüm koydum.Masanın birucuna afrika, diğer ucuna benim açlığımı...Haberde afrikadaki olan şeyler bahsediyordu, aslında her zaman olan olağan şeylerden, sıradan... Alıştık değilmi?. Afrikadaki o açlığa, o yoksulluğa, biraz burda keyfimize göre, yemek yerken onların keyifsizce ölmesine. Artık ne kadar sıradan oldu.
Kahvaltı tabağıma biraz yoksulluk aldım, ayınada su niyetine ölüm. Ölümü almamın nedeni insalık zaten ölmüş, bari dışarıda çürüyeceğine karnımız doyursundimi?. Oysa ne kadar açız.Bizim keyif niyetine içtiğimiz çayın, suyuna onların ne kadar ihtiyacı var hiç düşündünümüz? Bir bardak sudan ne olacak demişsinizdir, ama unutmayın bunu bir kişi değil bin kişi yaparsa işte ozaman daha büyük bir bardak olur..
kahvaltı yapamadım, yiyemedim o haberder sonra, haber ve haber kanalanıla kızdım, sabah sabah böyle haber mi olur!. İştah bırakmadınız adamda...Ama bu bir gerçekti ve ellinde sonunda bizi birdaha bulacak.Yine keyfimizi kaçıracak, çünkü keyfi kaçanlarda insanlık hala ölmemiş demektir, onlar için birşeyler yapabiliriz. Misal bir şişe su parası gönderebilir, bir günlük ekmek paranızı paylaşabilirsiniz.Unutmayın, insanlık diğer insanlar için öldü ama bizim için hala yaşıyor..
Muhammet Cihat BÜRCÜ
Kaynak: Orjinal yazıyı görmek için tıklayın.
İyi kötü birşeyler yazdım, bilmiyorum ama, bu konu beni bu sabah rahatsız etti, bende elimden gelen birşeyler yapmak için araştırma yapıyorum. Sizlerinde afrikaya yardımcı olmanıza, nasip olduysam ne mutlu bana.
