Ne kadar yalan yanlış bilgi veren kitaplar olsa bile hepsinin bir amacı var. Ya bir şeyleri anlatmaya çalışıyorlar ya da bir şeyleri kanıtlamaya çalışıyorlar. Ne yazık ki bu kitapları alıp,okumayanlar var. Öylece kitaplığa koyuyorlar,40 yıl hiç dokunmuyorlar desem yeridir.
Bundan 2-3 yıl önce eski evimizden şimdi ki evimize taşınıyorduk. Ne kadar ansiklopediler çıktı,ne kadar kitaplar çıktı sayamadım ama gerçekten 2-3 koli kitap çıktı. O kitapları daha önce görseydim,elime alır okurdum fakat ne yazık ki kitapları evin içinde bir yerlere koymuşlar,benim görüpte bakabileceğim yere değil... Kitaplar,pek benim okuyacağım türden değildi fakat yararlı şeyler olduğu kesindi,eh evdede okuyan olmadığına göre yeni evdede böyle bir kenara atılmasını istemedim ve ailemle konuştuk ve bu 2-3 koli kitabın okul kütüphanemize bağışlanacağı kararına vardık.
Okul kütüphanemize,giremiyorduk çünkü okulumuzdaki kütüphanenin işleyişi karmakarışık. Bir öğretmen derslerde girileceğini söylüyor,sınıf öğretmenimizde dersten çıkmamızı istemiyordu bu yüzden pek kütüphaneye gidemiyordum. Fakat gittiğim zamanlarda benim hediye etmiş olduğum kitapları görünce çok seviniyordum.
Şimdi bunu anlatma sebebime gelince; Ülkemizde kitap okuyan çok az haliyle kitap okumayanlar,kitap okuyanları düşünmüyorlar. Koskoca okulumuzda bile rahatça kütüphaneye giremiyorduk hala da giremiyorum. Buna bir son vermenin vakti geldiğini düşünüyorum,umarım bu işin bir sonu olur...
Kaynak: Nurcinozer.com | Hayata Gülümseyen Karalamalarım