yazindunyam.com Hakkında
Günümüzde kendine özgü olmak gibi bir kavram kalmadı maalesef. Mutlaka bir şeylere mensup, bir tarafın üyesi olmak zorundasınız. Elitist olma gayesinde ki sistem insanları da bu yolu kendine gaye biçince, artık kişisellik kavramından ayrılıp bir yerde kendini konumlandırma gereği hissediyor. Bugün kendinizce doğru hissettiğiniz şeyleri dahi dile getirdiğinizde karşıdaki kişi eğer sizin gibi düşünmüyorsa ya bir şeye mensup olmakla atfediliyorsunuz yada büsbütün ötekileştirilerek dışlanıyorsunuz.
Kişi, düşündükleri ile vardır. Kendi olduğu için değerlidir. Toplum olarak bunun farkında olmamak aslında ya bir ideolojinin etkisi altında kalmanın yada baskılardan kaçarak kendi kendimizi sansürlememizin sonucu olduğunu söylemek yanlış olmaz. Özgürlük diyoruz ya hani neye göre özgürlük? Hakim statükonun karşısında olabilme özgürlüğü mü kendin gibi olabilme özgürlüğü mü? Bu ikileme dikkat edin kendinizi karşı tarafa karşı özgür olamamakla değerlendirdiğiniz an aslında başka bir tarafın taraftarının kendisi oluyorsunuz. Fakat görmedim ki bir kişi kendi olamadığı için özgür hissetmediğini söylesin!
Türk toplumu olarak düşünsel anlamda gelişen bir nesil inşa edemememizin altında yatan sebepte işte tam olarak bahsettiğim bu konu. Hep bir ötekine karşı kendimizi tanımlayarak bir başkasına karşı tez ve antitez üretmekten(bunlarda genelde önceden üretilmiş şeylerdir ve hep başkasını tekrar ederiz.) kendi öz dünyamızı yaşamayı unutuyoruz. Başkasının aklını dile getirip hep kendimiz olmak yerine bir başkasını takip etmekten kendi fikir dünyamızı doğrularımızı-yanlışlarımızı kendimiz tespit etmekten geri kalıyoruz. Önümüze bir tepsi geliyor içinde bir sürü seçenek o an gönlümüz neyi isterse seçiyor ve işte irademi kullandım diyoruz ama tepsiyi kimler dolduruyor? ikram edilenin neden üreteni, o tepsiyi hazırlayan ve sunan ben değilim? diye düşünmeyi iradeden saymıyoruz.
Hep ileri, bir adım daha ileri derken gittiğimiz yollar başkasının çizdiği yollar olduğunu hep unutuyoruz. Zaman geldi! şimdi nesil olarak yarınlara aydınlıklar bırakmak ancak öz kültürümüzün, kendimizin açtığı ufuklarla mümkündür.
Özgürlük -izm'ler -ist'ler karşısında değildir, özgürlük kendimiz olmaya imkan olmasıdır. Şimdi vakit ÖZGÜRLÜK VAKTİDİR!
Kişi, düşündükleri ile vardır. Kendi olduğu için değerlidir. Toplum olarak bunun farkında olmamak aslında ya bir ideolojinin etkisi altında kalmanın yada baskılardan kaçarak kendi kendimizi sansürlememizin sonucu olduğunu söylemek yanlış olmaz. Özgürlük diyoruz ya hani neye göre özgürlük? Hakim statükonun karşısında olabilme özgürlüğü mü kendin gibi olabilme özgürlüğü mü? Bu ikileme dikkat edin kendinizi karşı tarafa karşı özgür olamamakla değerlendirdiğiniz an aslında başka bir tarafın taraftarının kendisi oluyorsunuz. Fakat görmedim ki bir kişi kendi olamadığı için özgür hissetmediğini söylesin!
Türk toplumu olarak düşünsel anlamda gelişen bir nesil inşa edemememizin altında yatan sebepte işte tam olarak bahsettiğim bu konu. Hep bir ötekine karşı kendimizi tanımlayarak bir başkasına karşı tez ve antitez üretmekten(bunlarda genelde önceden üretilmiş şeylerdir ve hep başkasını tekrar ederiz.) kendi öz dünyamızı yaşamayı unutuyoruz. Başkasının aklını dile getirip hep kendimiz olmak yerine bir başkasını takip etmekten kendi fikir dünyamızı doğrularımızı-yanlışlarımızı kendimiz tespit etmekten geri kalıyoruz. Önümüze bir tepsi geliyor içinde bir sürü seçenek o an gönlümüz neyi isterse seçiyor ve işte irademi kullandım diyoruz ama tepsiyi kimler dolduruyor? ikram edilenin neden üreteni, o tepsiyi hazırlayan ve sunan ben değilim? diye düşünmeyi iradeden saymıyoruz.
Hep ileri, bir adım daha ileri derken gittiğimiz yollar başkasının çizdiği yollar olduğunu hep unutuyoruz. Zaman geldi! şimdi nesil olarak yarınlara aydınlıklar bırakmak ancak öz kültürümüzün, kendimizin açtığı ufuklarla mümkündür.
Özgürlük -izm'ler -ist'ler karşısında değildir, özgürlük kendimiz olmaya imkan olmasıdır. Şimdi vakit ÖZGÜRLÜK VAKTİDİR!
Web site adresi: yazindunyam.com
Site Hakkında Yorumlar