Bugün komşunun çocuğunu evin önünden kovdum. Kendinden küçüklerin arasına fesat sokup kavga ettiriyordu. Benim yeğenimde dahil.
Bir saat sonra babasıyla annesi gelmiş eve, birinin elinde bıçak diğerinde sopayla.
Hiçbirşey yapmadım, alttan aldım. Bi an çok kötü dalacaktım ama sonrasını düşündüm vazgeçtim.
Aradan iki saat falan geçti, biraz önce işte, eve gelmişler özür dilemeye. Bi anlık sinirdi falan diye. Bende fırsat bulmuşken evimizdeki herkesten özür dilettirip annemin babamın elini öptürdüm. Yeğenimde dahil hepsinden özür dilettirdim tek tek.
Adamı dövseydim belki şuan nezaretdeydim, belki de adam beni bıçaklamıştı. İyiki sinirlerime hakim olmuşum. Bi anlık öfke insana neler yaptırıyor.