Bu konuda ülkemizin eleştirilecek fazla bir şeyi kalmadı. Ama "Çöpçüler boşuna mı maaş alıyor?" deyip yere çöp atan zat-ı muhteremler eleştirilebilir. Artık Türkiye de çöpten elektrik üreten ülkelerden biri.
Doğru Türkiye ürettiği elektriğin %0.2 lik kısmını geri dönüşümden sağlıyor.
Yukarıda ki haber ile kıyaslanması bakımından şu bilgileri de ekleyelim.
Norveçten yıllık 80 bin ton çöp satın alacaklar, Türkiye de ise "GÜNLÜK" çöp miktarımız 100 bin ton civarında .
İsveç de çıkan atıkların yalnızca %4'ü geri dönüşmez durumda, Türkiye de ise hala 35 milyondan fazla insanın çöpleri ilkel yöntemlerle yok edilmeye çalışılıyor yani hiç bir geri dönüşüm projesine dahil olmuyor.Çöp arabasını doldur çöp döküm bölgesine dök üstüne toprak at dönem dönem yak sistemi uygulanıyor. Diğer 42 milyon nüfusa ait çöplerin de çok çok küçük bir kısmı geri dönüşümde faydalı olarak bize geri dönüyor. Bizde yapılan bu işlemler kazanımdan ziyade çevreye etkilerini azaltacak çalışmalar olarak ön plana çıkıyor. 20 yıl öncesi ülke durumumuza kıyasla ilerideyiz fakat günümüz dünyasına kıyasla çok gerideyiz.
Rakamların gelişmiş ülkelere nazaran uçurum derecede verimsiz olmasının sebebi de adı üzerinde gelişmiş değil gelişmekte olan ülke olmamızdan kaynaklanıyor. Mevcut politikaların yeterli bilinçle yapılmaması ise bizim gelişme sürecimizi benzer ülkelere oranla yavaş kılıyor. Yani yetişmemiz gereken dediğimiz atıyorum İsveç günde 5 adım ilerlerken bizim günde 10 adım atmamız lazım çünkü biz onlardan yüzlerce adım geriden gelip yetişmeye çalışıyoruz. Fakat biz 10 değil 2 adım atarak yetişmeye çalışıyoruz, bu şekilde bir yere varmamız mümkün değil .
Burada böbürlenmenin bizde yapıyoruz demenin manası yok. Yapıyoruz ama neyi ne kadar yapıyoruz ortada işte. Yapıyoruz diyerek konuyu kapatmaktansa nasıl daha fazlasını yaparız nasıl daha güzel bir ülke haline gelebiliriz diyerek uğraşmamız lazım. Nihayetinde bu ülke hepimizin ve gidecek başka bir yerimiz de yok.
Kişisel olarak bende bu bilince derinden sahip değilim fakat plastik ve cam atıkları her zaman ayırıyorum. Plastik şişe bidonları burada toplayan isteyenler var onlara veriyorum. Cam zaten çok fazla çıkmıyor ama yinede üşenmeyip cam dönüşüm kutularına atıyorum. Kağıtları da mesela gazeteler olsun dergiler olsun biriktiriyorum. Eskiden okul alıyor dönüşüme satıp gelir elde ediyordu. Şimdi farklı bölgede oturduğumdan çöpün kenarına bir kaç ayda bir toplu olarak götürüyorum ve yine kartın toplayanlar yada hurdacılar alıyor. Yani çöpe gitmemiş oluyor.
Umarım hepiniz yapıyorsunuzdur yada yaparsınız. Ülkemiz zengin falan değil ve çöpe atılan her kuruşa ihtiyacımız var.
Ek Olarak:
75 milyon nüfus ülkemize çok olacaktık 50 milyon o zaman ne fakirlik nede bu kadar rezillik çekerdik
Ülkemizde çöpten enerji üretiliyor ama oda bir elin parmaklarını geçmez.
Üretim yapan fabrikalar kendi elektriklerini karşılamak için tâbi ful çöp olmasada atıklardan üretiyorlar
Ülkemizde çöpten enerji üretiliyor ama oda bir elin parmaklarını geçmez.
Üretim yapan fabrikalar kendi elektriklerini karşılamak için tâbi ful çöp olmasada atıklardan üretiyorlar
İnsanların kafa yapıları değişmedikçe 50 değil 10 milyon bile olsak farklı bir hayatımız olmayacak. Türkiyede önceliği yaşam kalitesi olanların oranı %10 bile değildir. Herkesin ideolojik saplantıları var. Böyle bir ortamda asla güzel bir yaşama erişemeyiz. İstersek 1 milyon kalalım .
Ülkede binlerce sorun var ve hepsinin ana kaynağı eğitimsizlik. Eğitimin kalitesinin düşük olması yetersiz olması. Bir çok okuldan itibaren öğrenmemiz gereken konunun hiç dile getirilmemesi, devletin var olduğundan beri bu yönde etkin politikalar izlemeyip yetersiz kalması vs. vs.