igunayCOM malesef benim babam gerçekten değil, benim için öldü. Yaşayan ölü o, yaşayarak öldüren birisi..

Bizi ben daha 3 yaşındayken terketti, zaten 3 yaşımda olurkende hiç yüzünü göremedim. Aynı şehirde yaşadık yıllarca ve tanıdıklarımız vardı, yani beni isterse 5dk ya bulabilirdi ama yapmadı..

Herşeyi geçtim 21 ci asırda yaşıyoruz internette bile aramadı :)

Hayatta sırf onun beni yalnız başıma ayakta dura bildiğimi görmesi için maksat belirledim. Kendi yolumu çiziyorum artık :)

Bu günden sonra geri gelse bile birşey değişmez, belki affederim amma yaptıklarını asla unutmam...

Bir çocuğun başka birisinin babası tarafından azar işitince, şikayet edecek kendi babasının olmamasının nasıl bir duygu olmasını, ve bunu her düşündüğümde gözlerimin dolmasının nasıl bir hiss olduğunu herkes anlayamaz..