2001 krizinde Türkiyenin varlıklarına kıyasla hiç borcu yoktu, cep telefonları dünyada ne kadar ise biz de de hemen hemen o kadardı, kredi çekmek zordu ve bu iyi bir şeydi. O zaman iphone olsa o zaman da burada çoğunluk kullanıyor olurdu.

Türkiye o kriz sonrası akp iktidarı döneminde 52 milyar dolarlık özelleştirme yaptı yani devlete ait bir sürü mal vardı, borcu ise bu miktarın yanılmıyorsam yarısı kadardı malın yarısını satar öderdi, üstelik bu krizin bir çok nedeni vardı küresel kriz deprem gibi zor günlerden geçiyorduk üstüne siyasi istikrarsızlık tuzu biberi oldu.

Şu an için borcumuz yüzlerce milyar dolar, ve satıp borcumuzu ödeyebileceğimiz bir malımız da yok, yanlış politikalar sonucunda az da olsa yaptığımız ihracat yolları da kapanmış durumda.

Günün lüks diye tabir ettiğiniz yaşam standartları zamanın teknolojinin getirileri ve Amerikanın krize girip para politikalarını değiştirerek önce kendi mallarını satacağı pazarlar yaratma yöntemine dayanıyor. Para bedavaya sahip olunabilir bir meta oldu bu son dönemde, uzun yıllar taksitle çok düşük neredeyse hiç denecek vade farklarıyla kredi bulunuyordu . Zaten halkın tamamını fakirlikten zor geçimden kurtaran bir ortam da yok varışlarda bile ev kiraları 500 lira civarı etin kilosu 40-45 lira maaş ise 1000 lira civarında, bunun adı olsa olsa fakirlik olur :)

İsterseniz 2008'e kadar ekonomi neden iyiye gitti sonrasında neler yaşandı ve şimdi neler yaşanıyor uzun uzun anlatabilirim.

Bunda Amerikanın, Ötv'nin, Kemal Dervişin boğaz sıkan ekonomi sisteminin hepsinin payı var. Şu an kötüye gidişin tek nedeni ise bu ucuz parayı üretime yatırmak değerlendirmek fırsata çevirmek varken kaba tabirle betona gömmüş olmamız. Üretime yapmamız gerekirken tüketime harcamamız.