Haramı, helali bir yana insan o parayı alırken bir durup düşünmelidir.
Asgari ücretle çalışan bir sürü insanı göz önüne alırsak 11 milyon onların aylık kazancının %0.01'ini oluşturuyor. Siz bu paraya 1 günde sahip oluyorsunuz.
Şahsen ben dini kurallar olmasaydı bile onca insan bu paranın %0.01'i için alın teri dökerken tutup bu parayı alıp, gönül rahatlığı ile keyfini süremem.
"Ee, parayı al, o insanlara yardım et, yeme sende" diyenler olabilir. Arkadaşlar konu parasızlık değil :) siz sanıyor musunuz alın teri dökerek para kazanmayı ilke edinmiş insanların kolay kazanca minnet edeceğini, ben sanmıyorum.
Yani önemli olan hak ederek para kazanmak.

Sonra bu kadar büyük para sanıldığı kadar güzel yaşam demek değildir. Şahsen ben param olsun isterim ama bu kadar çok olmasını istemem. Kendime, aileme ve sevdiklerime güzel bir hayat sunacak kadar param olsun ve çocuklarımı kendi ayakları üzerinde duracakları bir eğitimle donatabileceğim kadar bir param olsun yeterlidir.
Çünkü dediğim gibi fazla para sanıldığı kadar güzel yaşam değildir.
Harcarsınız, eğlenirsiniz, gezersiniz vs. bunlar aylar yıllar devam eder o para yine bitmez :) işle bile uğraşsanız bir süre sonra paralı olmak, insanların paranız için sizinle iletişim kurması bir süre sonra sizi kesinlikle yalnızlık ve depresyon hissine itecektir, hayatta bir amacınız kalmayacaktır. Kendinizi her şeyi elde etmiş, her şeye ulaşmış artık bir amacı kalmamış hissedersiniz.
Genelde bu tür insanlarda parayı farklı amaçlar için kullanmaya başlıyorlar. Ruh halleri bozuluyor ve sapıklığına yenik düşerek olmadık şeyler adına para harcıyorlar.

Uzun lafın kısası; ihtiyacın olandan fazlası seni mutsuzluğa, hayatın amacından uzaklaşmaya, yalnızlığa iter.

Dini yönüne değinecek olursak, "Bir de ne bağışlayacaklarını soruyorlar. 'İhtiyaçtan fazlasını' de."