Hocam duygusallığımızı bir kenara bırakılım sorun büyük adam gibi konuşulması gereken bir konu. Genel olarak kadınlar bekaretini kaybetmesinden değil toplumun baskısından kaçarak intihara gitmektedir. Fiziksel sorunların hepsi çözülür ama manevi duygular hiçbir zaman düzelmeyecektir. Ne yazık ki toplumumuz mağdur kadını kucaklaması yerine onu dışlamayı seviyor. Toplumsal açıdan biraz daha geniş davranılsa olaylar hukuk ile çözülmeyecek mi sizce?
Dediklerinizdeki zıtlıkların farkında mısınız? Afedersiniz ama sen uçkuruna sahip çıkamıyorsan idamda edilirsin, müebbette yersin (ki asmayalım da besleyelim mi!), hadımda edilirsin. Sokakta binbir türlü kadın var bakınca olay oluyor diyorsun. Bakma birader, rahatsız edercesine bakma. Annene babana akrabana arkadaşına sevdiğin insana nasıl bakıyorsan öyle bak ya da bakma! Allah sana o gözleri diğer insanları rahatsız etmen için vermedi.
Bir insanı baskılamak aşağı sınıfta tutmak ne kadar çirkin bir şeydir ya. Evrenin sahibimi bu erkekler. Bir biz mi varız burda? O peçeyi biz niye takmıyoruz sonuçta "bakan, tecavüz eden, taciz eden" erkekler. Onların gözlerinin kapatılması gerekmez mi.
Tecavüze uğramış bir kadının zihinsel problemlerini biz bilebilir miyiz sence? Ölene kadar yaşayacağı korkuları tedirginlikleri? Kadınlar bundan intahar ediyor. Hastalanıyor onlar. Sırf bir taraflarına sahip çıkamayan sapık karakterli insanlar yüzünden. Buna kimin hakkı var?
Kimi de utanmadan kadın da hiç mi suç yok diyor. Ulan tecavüz eden erkek erkek! Sana zorla bir şey yaptırsam ve hayatın boyunca bunun acısıyla yaşamak zorunda kalsan kendinde suç arar mısın?