Ben bu vatana 1 dayı ve onun ardından bir de öz abi feda ettim...
Bundan 15-20 yıl öncesine kadar terör belasıyla çatışmak keyifliydi. Çünkü emir komuta yoktu, görülen indiriliyordu. Çünkü, terör siyasetin maşası değildi. Çünkü, askerin, polisin görevi buydu.
Evvel zaman önce Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerini yerleşke haline getirmeye başladıklarında sivil halktan zorla erzak alınıyordu. Kimsenin canından kıymetli olmadığı için belli bir zaman sonra isteyerek vermeye başladılar erzakları... Çocuklar terörist olarak yetiştirilmek için zorla alıkonuluyordu, devran döndü. Şimdi aileler veriyor çocuklarını. Neden? Çünkü evlatlarından önce kendilerini düşünür oldular. Neden? Cahildiler.
Eskiden korucular vardı, asker yoksa onlar devletin silahıyla, mermisiyle köyü örgütten korur, karşılığında maaş alırdı. Peki ya şimdi? Eskisi gibi hareket edenler öldürülüyor, onlara uyanlar askerin yerini, güzergahlarını anlatıyorlar ve hayatta kalıyorlar.
Eskiden Hilal bıyıklı Polis Özel Harekatçıları vardı. Sorgusuz sualsiz infaz ederlerdi, girdikleri bölgede hilal şeklini oluşturarak yürür, sağa sola ateş açarlardı çünkü olması gereken buydu.
Her kürt pkklı değildir diye diye avutulduk, çünkü onlar da bu toprakların evlatlarıydı. Ama bir baktık ki öyle olmuyor. Bu görüşü benimseyenlerin kimisi dağa çıkıyor, kimisi onlara yerel hizmetlerde bulunuyorlardı. Kürt olup yine bu vatana saygı duyanlar, bu vatanı sevenler memleketlerini bırakıp Akdeniz, Ege, Marmara bölgelerine yerleşiyorlardı.
Türk-kürt kardeş dediler buna inandık. Vatanımızı onlar da bizim kadar seviyor dedik. Ama günümüzde bakıyorum, durum çoğu zaman bunu göstermiyor. Ben kardeşlik masalına inanmıyorum. Tartışmaya girdiğimizde, konuyu dedelerimize getirir oldular. Çanakkale savaşında, Kurtuluş savaşında dedelerimiz beraber aynı cephede savaştılar dediler ama savaşların tarihlerini sorduğumuzda, ıııım, ooommm çekip sustular. Bu her iki zaferde de şehadete erenlerin bütün istatistikleri resmi kaynaklarda mevcuttur. Görüşüme karşı çıkan herkes internetten bakabilir.
Gelelim günümüze. Elebaşı yıllar boyunca binlerce kişiyi katletsin, sen onu yakalayıp getiren adamı terör örgütü kurmakla suçla. Bu vatan için daha 13 yaşında askere başlayıp 45 yıl hizmet etsin ve en üst makam olan Genel Kurmay başkanlığına terfi etsin, sen bu adamı terör örgütü kurmakla suçla. Tayin ve atama ayı geldiğinde 1. derece kritik bölgelere kimler bölge komutanı olarak atanacak diye Ankaralarda toplantılar yapılınca Tümgenerallerin çocukları hastalansın, eşleri rahatsızlansın, kedileri ölsün. Albay'ın biri çıksın desin ki ben gönüllüyüm giderim. O Albay gitsin ve Doğu vazifesi boyunca 4.000 leş alsın, emekli olana kadar ulaşamayacağı rütbe olan Tümgeneralliğe terfi etsin, üstün hizmet madalyaları alsın. Sen iktidara gel onu emekli et, oh ne ala.
Terörü bitireceğinden emin olduğun ve çıkarlarını bozabileceğini düşündüğün adamın helikopterini düşür, o da ölsün. Ömrünün üçte ikisini dağda askere kurşun sıkarak geçirsin, şimdi gelsin mecliste parti başkanlığı yapsın. Elebaşının kardeşi, amcası, yeğeni olsun, şimdi gelsin mecliste vekillik yapsın.
Herkesten çok özür dilerim. Buraya kin ve nefret dolu o kadar çok şey yazmak istiyorum ki, forum kurallarına aykırı propagandaya girmesinden korkuyorum.
Sonuç olarak; Ben bu vatana 1 dayımı, bir de abimi verdim.
Konuya bir daha mesaj yazmayacağım, kalın sağlıcakla.
Bundan 15-20 yıl öncesine kadar terör belasıyla çatışmak keyifliydi. Çünkü emir komuta yoktu, görülen indiriliyordu. Çünkü, terör siyasetin maşası değildi. Çünkü, askerin, polisin görevi buydu.
Evvel zaman önce Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerini yerleşke haline getirmeye başladıklarında sivil halktan zorla erzak alınıyordu. Kimsenin canından kıymetli olmadığı için belli bir zaman sonra isteyerek vermeye başladılar erzakları... Çocuklar terörist olarak yetiştirilmek için zorla alıkonuluyordu, devran döndü. Şimdi aileler veriyor çocuklarını. Neden? Çünkü evlatlarından önce kendilerini düşünür oldular. Neden? Cahildiler.
Eskiden korucular vardı, asker yoksa onlar devletin silahıyla, mermisiyle köyü örgütten korur, karşılığında maaş alırdı. Peki ya şimdi? Eskisi gibi hareket edenler öldürülüyor, onlara uyanlar askerin yerini, güzergahlarını anlatıyorlar ve hayatta kalıyorlar.
Eskiden Hilal bıyıklı Polis Özel Harekatçıları vardı. Sorgusuz sualsiz infaz ederlerdi, girdikleri bölgede hilal şeklini oluşturarak yürür, sağa sola ateş açarlardı çünkü olması gereken buydu.
Her kürt pkklı değildir diye diye avutulduk, çünkü onlar da bu toprakların evlatlarıydı. Ama bir baktık ki öyle olmuyor. Bu görüşü benimseyenlerin kimisi dağa çıkıyor, kimisi onlara yerel hizmetlerde bulunuyorlardı. Kürt olup yine bu vatana saygı duyanlar, bu vatanı sevenler memleketlerini bırakıp Akdeniz, Ege, Marmara bölgelerine yerleşiyorlardı.
Türk-kürt kardeş dediler buna inandık. Vatanımızı onlar da bizim kadar seviyor dedik. Ama günümüzde bakıyorum, durum çoğu zaman bunu göstermiyor. Ben kardeşlik masalına inanmıyorum. Tartışmaya girdiğimizde, konuyu dedelerimize getirir oldular. Çanakkale savaşında, Kurtuluş savaşında dedelerimiz beraber aynı cephede savaştılar dediler ama savaşların tarihlerini sorduğumuzda, ıııım, ooommm çekip sustular. Bu her iki zaferde de şehadete erenlerin bütün istatistikleri resmi kaynaklarda mevcuttur. Görüşüme karşı çıkan herkes internetten bakabilir.
Gelelim günümüze. Elebaşı yıllar boyunca binlerce kişiyi katletsin, sen onu yakalayıp getiren adamı terör örgütü kurmakla suçla. Bu vatan için daha 13 yaşında askere başlayıp 45 yıl hizmet etsin ve en üst makam olan Genel Kurmay başkanlığına terfi etsin, sen bu adamı terör örgütü kurmakla suçla. Tayin ve atama ayı geldiğinde 1. derece kritik bölgelere kimler bölge komutanı olarak atanacak diye Ankaralarda toplantılar yapılınca Tümgenerallerin çocukları hastalansın, eşleri rahatsızlansın, kedileri ölsün. Albay'ın biri çıksın desin ki ben gönüllüyüm giderim. O Albay gitsin ve Doğu vazifesi boyunca 4.000 leş alsın, emekli olana kadar ulaşamayacağı rütbe olan Tümgeneralliğe terfi etsin, üstün hizmet madalyaları alsın. Sen iktidara gel onu emekli et, oh ne ala.
Terörü bitireceğinden emin olduğun ve çıkarlarını bozabileceğini düşündüğün adamın helikopterini düşür, o da ölsün. Ömrünün üçte ikisini dağda askere kurşun sıkarak geçirsin, şimdi gelsin mecliste parti başkanlığı yapsın. Elebaşının kardeşi, amcası, yeğeni olsun, şimdi gelsin mecliste vekillik yapsın.
Herkesten çok özür dilerim. Buraya kin ve nefret dolu o kadar çok şey yazmak istiyorum ki, forum kurallarına aykırı propagandaya girmesinden korkuyorum.
Sonuç olarak; Ben bu vatana 1 dayımı, bir de abimi verdim.
Konuya bir daha mesaj yazmayacağım, kalın sağlıcakla.
Tekrarlamak istedim...