Merhabalar biraz uzun oldu lakin bu hastalıkta olan arkadaşların kesinlikle okumsaını tavsiye ederim. Neyse direk konuya girmek istiyorum. P.Atak hastası olarak uzun süre tedavi gördüm. Bu hastalık aslında sandığımızdan daha da rekabetçiydi. Tam bitti kurtuldum dediğim zamanlarda oysaki ne kadar yanılmıştım. Sinsice pusuda beklediğini ve farklı bir evrimleşmeyle geleceğine hiç düşünmemiştim. Ve en son Yabancılaşma hissi ile resmen kısa kısa şoklar geçirtti bana. Velhasıl bu hastalıktan kurtulamayan çok kişi var bunu biliyorum. Panik atak rahatsızlığı olan arkadaşlara önerimdir özellikle yabancılaşma hissi yaşayanlar. Yani bu süreci atlatmak oldukça kolay ve sizin elinizde olduğunu unutmayın. Yabancılaşma yaşadığım zamanlarda, "Nasıl oluştu, Dünya nerden geldi, kendi evimdeyken "Burası neresi", Yani evrenin, dünyanın ve bizim bu dünyada olmamıza bir anlam veremiyordum sanki yeni doğmuş bir bebek gibi. Ama bu çok farklı birşeydi. Yaşayıp bilen arkadaşlar tam olarak ne hissettiğimi bilirler. Ateistlikle hiç bir alakası yok ve Elhamdulillah müslümanım.

Alışkanlıklarımdan kurtuldum.
Size ters etki yapan veye oldukça huzursuz eden ilaçları doktorunuza bildirip onun kontrolüyle o ilacı değiştirmeninizi öneririm. Çünkü yararından çok zararı oluyor. İlk olarak prozac ve remeron ile devam ettik tedavi sürecine ondan sonra atarax ve mowiake diye bir ilaç yazdı ilk gün oldukça tedirgindim çünkü yeni 2 tane ilaç hiç kullanmadım, bilmiyorum. Ama prozac ve remeronu kullanıyor ve biliyordum. Zaten hastlalık bu hep panik halindeyiz elimiz kalbimizden inmiyor ritim nasıl, hızlımı atıyor, vb.... İşte bu son 2 tane daha ilacı verdi kullandım yeni ilaçları ilk kullandığımda atak geçirdim tekrardan ve 1-2 gün de böyle geçti baktım olacağı yok ters etki yapıp, huzursuz ediyor bıraktım onları. Ve yine eski ilaçlarımla devam ettim lakin prozac artık eskisi gibi iyi sonuçlar vermek yerine atak geçirmeme, kötü düşüncelere kapılmama sebeb oluyordu ve direk prozac'ı da kullanmayı bıraktım ve tek ilaçla devam ettim uyku ve anti depresan ilacıydı remeron. Ve bu düşünce bana oldukça faydalı oldu beni tedirgin eden ilaçlardan kurtuldum ve iyileşme sürecine en büyük adımı bu şekilde attım. Şuan remeron ilk zamandan belli kullandığım ilaç doğrusu ilk hastalığımda OKB algı ve kaygı bozukluluğuydu ve yatamıyordum. Ama taki bu remeron ile tanışana kadar :) İlk hafta tansiyon düşüklülüğü yaratıyor yan etki olarak ondan sonra hacım anlatamam içiyorum gece bi acıkıyorumdum vuruyordum kendimi yemeğe.

NASIL KURTULDUM ?
Arkadaşlar yukardada belirttim herşey sizin iradeniz ve düşünceleriniz ile biter. Hatta bi şarkı vardı ya "Öldürmeyen her darbe güç verir bana" diye.. Düşüncelerden kurtulun! Panik atak kalbinizin hızlı hızlı çarpasına sebeb olur lakin bunun nedeni sizin aşırı derecede adrenalin ve heyacan içinde olmanız. Bunda korkulacak hiç birşey olmadığına inanabilirsiniz desem de bu sinsi illet o atak sırasında sana herşeyi unutturur adeta kendi bildiklerini okutur. Kararlı olun beyniniz sizin değil, siz beyninizin ve düşüncelerinizin komutanı olun. Her ne kadar da zor olduğunu bilsem de atak sırasında hiç birşey olmuyacak, "ve bunun sadece bir hastalık olduğuna vücudunuzun gereksiz anlarda adrenalin salgıladığına inanmalısınız. Yani bu bir hastalıktır! Ve bunun hiç bir zararı yoktur. Bunun bir hastalık olduğuna ve sadece benim beynimde oluştuğunu biliyorum" Artık kontrol bende olmalı... Kendinizi bunun bir hastalık olduğuna ve bundan ne bir ölenin, ne bir akıl hastası olanın veya nede bu hastalık yüzünden kalp krizi geçirenin olmadığına inandırın ki zaten öyle bu hastalıktan kimseye birşey gelmez.! Çok araştırmıştım hatta bana bu hastalıktan kurtulmama bir nevze de yardımcı olan bir doktorun açıklamasıydı. Panik atak sizin ne kadar sağlık olduğunuzun belirtisi. Yani bir araba düşünün ve o arabaya hırsız dayandığını, camını kırıp içeri girdiğini. Şimdi bu arabanın burda alarm çalması gibi insan vucudu da o şekildedir. Eğer adrenalin salgılanmasa ve panik halinde olmasak bunun bize çok zararı olurdu. Şimdi böyle düşünün; Ormandasınız kocaman ayı karşınızda ve siz ona bakıp hiç bir tepki vermiyorsunuz. Ve ayı sizi parçalıyacak sende durmuşsun aval aval bakıyor ve korkmuyorsun. Bu olayda bunun gibi eğer sen ormanda ayının karşısında panik halinde olursan düşünebilir, ve kendine bir kurtuluş yolu ararsın.

Arkadaşlar daha da yazardım lakin fazla sıkılmamanız adına uzatmadım. Eğer bir sorunuz varsa çekinmeden sorun kendi kanım ve deneyimimce sorduğunuz soruları yanıtlayabilirim.