İşsizlik diye bir şey yok. Ben işveren olarak yanıma ne işçi bulabiliyorum, ne de yetiştirmeye eleman. İşsizliği memuriyetle karıştırmayın. Herkes memur olmak ister ben dahil, lakin şu işsizlik olayını anlamıyorum. Yürüdüğüm caddelerde her taraf işçi arıyor, herkes masa başı iş istediği için işsizlik artıyor. Yanlışım varsa düzeltin lütfen.
Herkes sevdiği işi yapmamalı mı? Ya da seveceği bir işi. Benim bedenim ağır işe müsait değildir, niteliklerim de daha iyi bir işe uymuyordur, iş bulamıyorumdur. Bu durumda ne gibi bir öneri sunabiliriz?