Yeni mahalleden sesi duydum, bu işi yapanların.. Aracı olanların.. Destek sağlayanların.. Alayının gelmişini geçmişini .....

Yakınları aradım çok şükür bir şey yok ama, bu duruma dahi sevinemiyorum.. İçim çok yanıyor, olmaz imkansız denilen şehirde de oldu. Kayserili olarak şimdi ne yapalım? Kuyruğumuzu kıçımızın arasına sıkıştırıp evde mi oturalım? Kimse kusura bakmasın ama daha da fazla gözümüz kararıyor bu şekilde..