Yaşına göre geleceğe yönelik endişeli bir gençlik oluştu. Bu durum aslında önümüze çok zor tırmanılan bir merdivenden kaynaklı. Hele ki o merdivende dayısı olan varsa, 2 ünv. de bitirsen işe giremiyorsun. Şu an da birçok müdür yardımcısının sınav puanı bile yok. Direkt atanmışlar. Özellikle çalıştığım yerde de var böyle. Kendim açısından 20-25 yaş arası çok uğraşsam da bir işe giremedim. Yurt dışına gitmek istesem, ailemden ayrılamadım. Oysaki yurt dışında da Türkleri çok zor şartlarda çalıştırıyorlar. Özellikle Almanya/Hollanda. Başladım sınavlara çalışmaya. Daha sonra 83 ile atandım. 4 yıldır çalışıyorum. Ev aldım. 55 ay kaldı borcun bitmesine. Her ay maaşımın yarısını krediye veriyorum; ama kira ödemiyorum. 4 yıl kirada kaldım zaten. Gereksiz harcama yapma. Kumbara yap. Eline geçen tüm bozuk paraları ona at. Ben yapıyorum. Bu da bir yatırımdır. Kpss çalış. Yüksek puan alırsan zaten atanırsın ve yolun açılır inş. Bu yaşta bunları sıkıntı yapma. Stres yapabilir. Sadece yüksek puan almak için çabalar. Aynısını kendime diyerek motive ettim: "Sadece 1-2 yıl eşek gibi gece gündüz çalış ve atan. Bir daha çalışmazsın."