Deniz bank hani taksicilerin tabiriyle yağlı müşteriyi sever. Senin benim gibi kişilerle işi yoktur.
Ellerinden gelse sizi anında şubeden kapı dışarı ederler. Başımdan geçen şu olayla size örnek sunayım:
Bir ara denizbankın senet konusunda kampanyası vardı, iş yaptığımız bir firmada senet takibini denizbanka taşıdı.

Haliyle senetleri vadesi gelince ödemek için denizbank şubesini gidiyorduk. Bir senedi ödemeye gittiğimde şubede önümde sadece bir kişi vardı onun haricinde şube bomboştu.
Benim denizbankta hesabım yoktu normalde müşterileri değilim.
Sıramı normal bir şekilde sıramatikten aldım, hemen ikinci sırada veznede bekliyorum.
Bu arada yavaş yavaş şube dolmaya başladı, sıra bana geldi diyecekken bir bakarım başka bir numara yanıyor. Daha kapıdan yeni giren vatandaş direk vezneye geldi ben yine ikinci sıradayım (tabi ben öyle sanıyorum).

Bankalarda müşterilerine öncelik vardır bunu az çok bildiğimden biraz kıllansamda sorun etmedim. Ancak denizbankta müşterisi olmayana sıra hakkı olmadığını maalesef bilmiyordum. Vel hasılı kelam durum git gide çığrından çıkmaya başladı 1 -2 -3 derken iki dakikalık iş için geldiğim şubede yarım saati devirmiştim, ben tabi arada veznedeki adama ve güvenliğe durumu söyledim bir yanlışlık olmasın yarım saattir bekliyorum diye. Onlar müşteri önceliği şimdi sıra gelir dediler.

Ancak öyle olmadı, 45. dakkaya geldim ve ben tabi normalde sabırsız bir insanım ama bir o kadar terbiyeli olduğumdan bu kadar sabrettim ancak zaten olmayan sabır taşım sonunda çatladı. Tabi çatladı ne demek patladı desek daha doğru olur.

Açtım ağzımı yumdum gözümü şubede bir anda bağırmaya başladım normalde ortada devamlı bir güvenlik gezinirken olay var diye yukarıdaki güvenlikte aşşağıya geldi tabi beni sakinliştirmeye çalışıyorlar ama bana birşey yapamıyorlar. Nitekim akyazı küçük yer bir olay çıksa onlar için kötü olur bana dokunsalar o şubeyi dağıtırım o derece sinirlenmişim zaten bi tek sandelyeleri vs alıp camlara atmadığım kaldı. Tabi o arada şubede bir poliste var işlerini halletmek için gelmiş o da ne olduğunu anlamayla çalışıyor. Bağırışa çevre esnaflardanda şubeye gelenler oldu ne oldu diye.

Herkes beni tanır ve normalde o tanıdıkları sakin kişi gitmiş resmen içimden canavar çıkmıştı.

Ben birçok bankayla çalışırım çalıştığım bankaların haddi hesabı yok ilk defa bir bankada kendimi bu derece küçük düşürülmüş resmen görmezden gelinmiş hissetmişim paramızla bir nevi rezil olmuştum o yüzden sinirlerimi dizginliyemiyordum.

Veznedar hemen benim işimi halledeceğini söyledi ancak ben yetkili birisiyle görüşmeden hiçbir iş yapmayacağımı ve buradan çıkmaycağımı söyledim. Ortalık o kadar karıştı ki tatilde olan şube müdürü diğer ilçeden kalkıp gelmek zorunda kaldı.

Beni zor bela sakinleştirdikten sonra veznedarın bir tuşa basmasıyla sıra bana geldi ve işimi halledip çıktım. Çıktım ki üstümde bir ferahlık sanki o yılların sinirini bir anda bir yerde atmışım içimi boşaltmışım gibi... sonraki bir hafta boyunca sanki üstümde sinir duygusu kalmamış gibi tellim peyniri gibi mülayim bir şekilde ortada gezindim diyebilirim :)

Bu olaydan sonra çalıştğım şirket anında bankayı değiştirdi ve senetleri denizbanktan aldı.
Bundan sonra ne zaman o denizbank şubesine gitsem hemen beni tanırlar ve bir tuşla müşteri ayrıcalığını kapatırlar ve o sırada herkes sırasında işini halleder.

İşte benimki böyle bir maceraydı, ancak bu olay münferit bir olay değil bu bankanın kurumsal olarak insanlara bakış açısı bu maalesef.