Bence bu sorunun cevabı tek değildir, herkesin kendine göre yaşam şartları, sebepleri vardır.

Hepsinden önce malum, Türkiye'de eğitim kalitesi öyle ahım şahım süper bir kalitede değil. O yüzden, liseden itibaren sadece okulda öğrendiklerinizle mezun olursanız, boşa zaman harcamış olursunuz. İnsanın, eğer istediği bir hedef, meslek varsa mutlaka okulda gördüklerinin haricinde araştırma yapmalı, hocaları soruya boğmalı, staj peşinde koşmalı, o konuda kendine geliştirmek için adeta fırsat kollamalıdır.

Ben şahsen okuduğum için az da olsa pişmanlık var ama ağırlıklı olarak iyi ki okumuşum diyorum kendi kendime. Fırsatım olsa herkesin en azından üniversiteye gitmesini, görmesini isterdim. Hani derler ya ''birini tanımak için onunla yolculuğa çıkman lazım'' diye. Bir erkek için bence hayatının ilk önce askerlik evresi, sonra da eğitim evresi belirleyicidir ve unutulmazdır. Hele ki üniversite şehir dışındaysa apayrı bir deneyim olur. Ben biraz olaya farklı açıdan yaklaşacağım ama şehir dışında okuyanlar ya yurtta ya da arkadaşlarıyla eve çıkacaktır. Şahsen her ikisini de yapmış birisi olarak hiç kolay değil, ilk yurt deneyimimde besyo okuyan bir çocuk vardı odada misal, sabahın 6'sında buz gibi Ankara ayazında pencereyi açardı biz uyurken ve oda buz gibi olurdu ve haliyle nezle-grip kaçınılmaz oldu, ha neden mi pencereyi açıyor? dedim ya besyo okuyan adam, temiz havada açma-germe hareketleri yapacakmış, az kalsın ben hariç odadaki diğer arkadaşlar o elemanı açıp açıp gereceklerdi :) Yine aynı şekilde, eve çıkarken arkadaşlarını iyi seçmek şarttı. Yemek yapmaktan, temizlik yapmaktan, bulaşık yıkamaktan belli sırayla kaçınmayacak tipler bulmak zordur. Kira payını zamanında verecek, anlaşabileceğin kişilerle evde kalmak kolay değildir. Yani olay sadece eğitim değil, eğitimin yanında hayata dair neler görüyor insan neler? Bu kulaklar ''Normalde 5 lira ise öğrenci gördüğüne 10 diyeceksin kardeşim. Bunlara aileleri para akıtıyor para! O yüzden hiç acımıyacaksın.'' şeklinde esnaf diyaloğunu duydu bizzat. Yani demek istediğim olay sadece eğitim değil. Eğer dikkat edersen, gözünü açarsan ve fırsatçılığını kendince kullanırsan üniversite hayatı insanı çok güzel deneyimler, insanlar, meslekler, arkadaş çevresi v.b detaylar katarsın kendine, hem de insanlara bir katkın, faydan olur.

Ben biraz olaya farklı bir açıdan yaklaştım, biliyorum ama sadece yaşadıklarımdan mini mini kesitler, gözlemler ve deneyimler yazdım. Şimdi ben okuduğum için, okumayanın halinden her ne kadar anlıyorum desem de boşuna, yaşayamadığım için sadece sallamaktan ibaret olacaktır ama en başa döneyim, insanlar, bilhassa üniversite çağındaki arkadaşların ''bu hayatta bunlar da mı oluyormuş yahu?'' dememesi için en azında şehir dışında bir üniversiteye gitmelerini tercih ederim. Bunları liseden sonra direkt olarak askere gidip, dönüşünde direkt iş hayatına atılarak öğrenebilir mi? dediğim gibi yaptığım tahmin işkembeden sallamak olur. O yüzden yorumum bitireyim zira yazarsam bitmez :)