Çanakkale'de gitmeyi şu aşamada düşünmüyorum, zaten burayı seviyorum.

Ancak ekonomik olarak yükselemezsem İstanbul'dan farkı kalmayacak bizim için.

İlk yıl güzeldi, tatil gibiydi. Bir yıl sonra para azalınca işe başladım.

Her daim hayal kurdum ancak gerçekçi davrandım, yurt dışına imkanım olursa çıkarım, ancak buradaki şartlardan daha iyi olmalı, asıl mevzu para değil, yaşamak için illa bir şeyler kazanırım. Ama aradığım ekonomik özgürlük yani, bir yere bağımlı olmadan yaşayabilmek. İşsiz ya da parasız kalma düşüncesi olmadan.

Bir kez param olmadığına sinirlendim o da 3 ay firmam maaş veremeyince eşime para veremememdi. Şimdi eşinin kendi bütçesi var, bir miktarı ona ayırdım.

Elimden geldiğince dürüst davrnıyorum, hatatı bir kere yaşayacağım, bari kaliteli olsun.