Backlinkcigeldi adlı üyeden alıntı

Merhaba bu konuda bir bilgi de ben vermek istiyorum. Çok yanlış bilinen bir konu bu. Soner Yalçın'dan da ara ara alıntı yaparak bilgi vereceğim.

Daha İslamiyet yokken “Tanrı”, eski Türkçe'de “dünyanın tek yaratıcısı ve koruyucusu” anlamındaki “Tengri” sözcüğünden geliyordu.
“Tanrı”, Türkçenin temel sözcüklerindendi. Çinceyi bile etkiledi; “Tengri” Çince'ye “T'ien” olarak geçti. (Çinliler, Orta Asya'daki Tanrı Dağları'na “T'ien-Şan” der.)
Yani… “Tanrı” kelimesinin bizim kültürümüzde binlerce yıllık geçmişi var.

Kelimenin kökü
“Tanrı”…
Türk dillerinde, şive ve lehçelerinde ortak olarak hep kullanıldı:
Yakut dilinde “Tangara”,
Tatar-Kuman dilinde “Tengre”,
Çuvaş dilinde “Tura”,
Kırgız-Kazak dilinde “Tengri”,
Karaçay-Malkar dilinde “Teyri” vs…
İktidarda hiç mi kimse kalmadı kendi tarihini bilen!
– Göktürkler yazıtlarında “Tengri” sözcüğü kullanmadı mı?
– Kaşgarlı Mahmut “Divanü Lugati't-Türk” eserinde “Tengri” sözcüğünü kullanmadı mı?
– Oğuz Türkçesinin destanı Dede Korkut hikayelerinde “Tengri” sözcüğü kullanılmadı mı?
– Ahmet Yesevi ‘Divan-ı Hikmet' eserinin 12 şiirinde “Tengri” sözcüğünü kullanmadı mı?
– Yunus Emre, Niyazi Mısri şiirlerinde “Tengri” anlamında “Çalab” sözcüğünü kullanmadı mı?
Liste uzar gider…

Dolayısıyla bir yaratıcıya Tanrı demenin hiçbir yanlış tarafı yok. Aksine Tanrı Öz-Türkçe'den gelme bir kelimedir. Tanrı derken inandığın hangi inançsa onun yaratıcısını tanımlarsın. Yani Tanrı yaratıcı demektir. Herhangi bir inanca mensup bir tanımlama değildir.

Doğrusu budur. Teşekkürler.