Sabahın ilk ışıkları umudumuz olacak. Gecenin göğe hâkimiyeti ise umudumuzla tanıştığımız o gece…
Uykusuz gecelere eşlik edecek, ay. Kimi zaman gece bizi kendinden usandıracak kimi zamansa gecenin o sessiz huzuru için göğe ellerimizi kaldıracak, yalvararaktan huzuru dileneceğiz. Bir türlü bulamadığımız o huzuru kuytu bir alanda ayın gölgesi altında bulacağız. Yalnızlık en çok ona yakışıyor, gökyüzünün hâkimi olmakla birlikte tek başına krallığını yönetmekte, parıldamaktan sıkılmayan bir ay.

Niceleri buralarda yer alır umarım. Yazı bana aittir. Kitabımda yer alabilir veya almayabilir, bilemiyorum. Sadece kederlenelim dedim.


Bir Anlık Umut