Glsm adlı üyeden alıntı

Vakıfları ya da kurumları tercih etmezdim.
Ben babasız büyüdüm (3 aylık bebekken yetim kaldım). 3 çocuk ve tek başına kalmış bir annenin zorlu hayat hikayesini en derinden yaşadık. Çocukluk dönemlerimde bize gelen ufacık bir desteğin bile nasıl büyük kapılar açtığını çok iyi bilirim. Yaşanmışlıklardan olsa gerek ki her daim yetim ve öksüzleri mutlu etmeyi, mümkün olduğunca onları sevindirmeyi tercih ederim.

Eğer yardım yapmayı düşünüyorsanız kesinlikle yetim ve öksüzleri mutlu etmenizi tavsiye ederim. Aynı zamanda evlatları, akrabaları ya da çevresi tarafından yalnız bırakılmış yaşlıların da yardıma çok fazla ihtiyacı oluyor.


Siz çok erken kaybetmişsiniz babanızı . Ben de 13 yaşındayken sirozdan ölmüştü ve biz de 3 kardeştik , en küçükleri bendim . 1100 lira ile 4 kişi zorundaydı ki birimiz de üniversitede idi o sıralar .Gerçekten dediğiniz gibi gelen en ufak yardım bile bizleri çok mutlu ederdi . Yardım kolisi geldiğinde çocukluk işte çikolata , şeker arardık . Ben de o yüzden birilerinin sevinmesine vesile olmak istiyorum .