Şuan zaten genç yaşının ve tavan yapmış özgüveninin etkisiyle konuşuyorsun. Şöyle 5-10 sene sonra geriye dönüp şu yazdıklarına bir bak kendi iyiliğin için. Neden mi? Çünkü o zaman şuan eleştirdiğin kişilerin yerinde olacaksın. Tabii ki insanları kullanmaya çalışanlar var, bu bilinen ve hep olan istisnai bir durumdu ve bunun için de bu konuyu açmaya gerek olmazdı. Yarın bir gün baba olduğun zaman işten eve yorgun geldiğinde en samimi duygularınla "oğlum bana bi su getir" diyeceksin, emir vereceksin. Patron olursan da oğlun yaşındaki çalışana bunu diyeceksin. Bizim insanımız getirir misin demez, samimidir sıcakkanlıdır yardımseverdir. Bize yap denilince biz seve seve büyüklerimizin işini yaparız. O senden daha genç olduğu için daha zahmetsiz yapacaktır bunu. Bu bir döngüdür, zamanında başkasına yardım edersin, zamanı gelince başkaları sana yardım eder. Paran bol olduğu için kimseye minnet eylemezsin sen belki, kendi paranla kendi başının çaresine bakarsın ama herkesin senin gibi parası da yok. Tabiatta bu yüzden maneviyat, büyüklere saygı vs. gibi kavramlar gelişmiş. Unutma ki sen 40 yaşına geldiğinde de senin çocukların veya o zamanın genç nesli senden daha zeki olabilir. O zaman da onlar sana bu şekilde söylenir. Tabi bir de yaşlandıkça beyin fonksiyonlarının zayıflayabileceğini de göz önünde bulundur. Ben şuan 26 yaşındayım ve artık stresli bir hayattan ötürü 30-35 yaşlarında hissediyorum. 20 yaşındayken çok daha aktif, zeki, laf cambazıyken şimdi unutkanlıklarım arttı, duygusal olarak yoruldum ve eskisinden eser kalmadı. Ben de kardeşlerimi çok severim ama bütün işlerimi de onlara yaptırırım. Hatta bazen de kızarım yanlış yaparlarsa. Bu onları kullandığım anlamına gelmez. Onlara canım feda. Deneyim kazanıyor onlar da bu şekilde.