Para nasıl kazanılır | Örnek hikaye | Vol. 3

İlk iki konuda anlayana ve derinlemesine düşünene hayatını değiştirebilecek hikaye anlattım. Bu hikayede ise gerçek hayattan kısa anı paylaşacağım. Bu hikayelerin hepsi bir biri ile bağlantılıdır. Anı kendime aittir. Sonuç olarak 6 yıl sonra İzmir'e taşınma planı yaptık.

Ev alma komşu al.

Atalarımız nede güzel sözler söylemişler zamanında. Anım 1998 yılına aittir. Hayatıma yön veren anılardan biridir.

Lise 1 sınıfta bir gün okul müdürü sınıfımıza geldi.

"Aranızda satranç oynamayı bilen var mı?" Diye sordu.

Bizim sınıf okulun en çalışkan sınıfı (o zamanlar kayıt olurken diploma notuna göre sınıf kaydı yapılırdı. 9a sınıfındaydım.)

Hiç satranç oynamamıştım. Hatta satrancın ne olduğunu nasıl oynandığını dahi bilmiyordum. Ancak öğrenmeye çok istekli biriyim. El kaldırdım. 2 arkadaşım da el kaldırdı üçümüzde bilmiyorduk.

Müdür "2 hafta sonra Fatih kolejinde liseler arası satranç turnuvası var, oraya gideceksiniz" dedi.

2 hafta...hiç bilmeyen 3 kişi... Eve gidince o akşam ansiklopedi den satrancı bulup okudum. Şah nedir, piyon nedir nasıl hareket eder?

Ertesi gün A4 kağıdına tahtayı çizdim, kağıt parçalarına taşların isimlerini yazıp, hareket egzersizi yapmaya başladım.

Bir hafta sonra plastik bir satranç takımı alarak (ucuz olanından öğrenci işi) 3 arkadaş egzersiz yapmaya başladık.

Turnuva günü geldiğinde.. Esenyurt'tan minibüsle (parayı öğretmenimiz ödedi) Beylikdüzü'nde Fatih koleji ne gittik.

İçerisi öğrenci kaynıyor. Masalar ortam süper... Yiyecek içecek var bedava...

Turnuva odasında ayrı ayrı masalar, kaliteli satranç takımları, saat (zaman saati, berabere biterse zamanı çok olan kaybeder), bir kağıt ve kalem var.(sonradan öğrendim hamleleri kağıda yazmak gerekiyormuş, af4-at f 4 e gibi)

Eşleşmeler yapıldı. Karşınızdaki öğrenciler pırıl pırıl, zengin ve zeki oldukları yüzlerinden belli. Bakımlılar. Kendi aralarında yabancı dille konuşuyorlar... Bir çok özel kolej, Anadolu, fen liseleri var. Varoştan gelen sıradan lise ve sıradan öğrenciler bir tek biziz.

Turnuva bitti. Haliyle okul olarak 1 puan aldık. O 1 puanıda berabere kalarak ben aldım.

O gün öğrendim ki, biz boşuna çabalıyoruz. Onlar bizden 10 -0 önde. Varoş mahalleden çıkıp ülkeye kendi başarınla bir yere gelmek çok çok zor.

Onlar zengin, veya zengin komşuları var. Çünkü etrafındaki insan (komşu) kaliteli olunca, kalitesi sanada yansıyor.

O nedenle kendi çevremde komşu diyebileceğim kimsem yok. Çünkü kalite olarak sıfırlar. Kendi arkadaşlarım başka mahallerden en azından benden durumları daha iyi. Arkadaşlarım çoğunlukla zeki kişilerden oluşur. Başarısız işe yaramayan kişilerle sadece merhaba merhaba... Bana birşey katmayan insanları çevremde barındırmam. Ben bir çevredeysem ise mutlaka insanlara bir şey katmaya çalışırım. Kazan - kazan durumu yani.

Kısaca atalarımız zamanında ev alma komşu al diye boşuna dememişler. Kendi mahalle komşu çocukları (çocukluk arkadaşlarım) ya işsiz, ya uyuşturucu bağımlısı, ya gaspçı ya da serseri. Kendi edindiğim komşularım (turnuva sonrası arkadaşlarım)

Mühendis, öğretmen, polis (akademiden), müdür, patron v.b.

İşte 6 yıl sonra İzmir'e yerleşme planımızın gerekçesi.

Ev almaya değil, çocuğuma komşu almak için yerleşeceğiz.

Saygılar.

3 yazınızı da okudum, katılıyorum.

Özel mesajla sırf Esenyurt'u gördüğüm için kendimden de bahsettim. :)

Teşekkürler...

Bazı şeyler biraz da insanın kendi elinde. Mesela bir arkadaşım, satrancı kendi başına öğrendi. Ben de ondan öğrendim bu arada. İngilizceyi kendi başına öğrendi. Üstelik bu adam lise mezunu. Şu an bir şirkette müdür olarak çalışıyor. 2 ayda 200.000 kazandırmış şirkete.

Ve bu adam hep zor şartlarda yaşadı ben biliyorum.

Hocam yazınız tamamda iş ne konu ne komşu da biter iş her zaman kişinin kendinde biter. Evet kartlar bazılarına daha iyi dağıtılmış olabilir ama belki siz daha iyi oynayacaksınızdır.

Demem o ki asla yeri, yurdu,parayı,pulu kimse bahane etmesin. Ne garibanlar 2 işte çalışıp,gece okuyup, 2.öğretimle uni bitiriyor. Ne zenginler mal mal bir bok olamıyor. İş kişinin kendinde bitiyor. Gördüğüm ve çok sevdiğim bir slogan ile bitireyim.

Just be the best version of you.
Yani sadece kendinin en iyi versiyonu ol.

Cthax sizin söylediğiniz halk tabirinde "züğürt tesellisi"

3 konuda da başarıdan söz etmedim. Başarmak farklı koşullarda farklı anlamlar taşır.

Örneğin ben öss ye hazırlanmaya ortaokul 3. Sınıfta başladım.

Beyazıt meydanında İstanbul üniversitesi girişine çıkan ara bir merdiven vardır. Eskiden orada kitap satılırdı. İlk ÖSS hazırlık kitabımı oradan almıştım.

Tam 3 sene sadece kitaplardan çalışarak sınava hazırlandım. Dershaneye gidemedim. Okuldan öğrendiğim ve kendi çabamla ilk sene kazandım üniversiteyi. Sonra bölümümü bıraktım ikinci sene yine kendim hazırlandım yine kazandım.

Başarı mı? Evet başarı ama yeterli mi? Hayır. İyi bir okulda okuyup dershaneye gitseydim sınavda derece yapardım eminim.

Hayat bir kumar masası değil. Oynadığımızda poker değil.

Kendi önünüze engel koymayım ben dershaneye gittim (ama sürekli kaçardım gezerdim o ayrı yani bir eğitimini görmedim) Kendi çalışmamla Türkiye 1251. olmuştum.(Meslek lisesi çıkışlı olduğumdan 0.2 ile çarpıldığından istediğim bölüm olmadı o da ayrı :) )

Demem o asıl ki "züğürt tesellisi" demek işin kolay kısmı hocam.

Sadece "gerçekten yeterince" istemek lazım yıl olmuş 2019 Nitelikli bilgi olmuş bedava.

Kimse derdine yanmasın.Herkes derdine kendi derman.

Benim bir arkadaşım Adını vermek istemiyorum ( Gökhan ) :D
Bir Rent a car şirketine müdür olarak işe başladı , saçma sapan bir sitesine senetle opel , senetle fiat linea vs gibi yazılar yazıyordu. Şirket bunu farketmiş işe aldılar direk müdür yaptılar.Bu gitti 50 bin lira kredi çekti.
Çektiği 50 bin lira ile 25 tane araç kiraladı.
Sonra kiraladığı araçları başkalarına kiraladı. 1 Senede zengin oldu. Allah yürü ya kulum diyecek kardeşler.. Şans kapıyı çalacak. Bu işler böyle oluyor.
Ha bide acemi şansı diye bişey var. Ben ona net olarak inanıyorum. Çok saçma siteler google'da en kafalarda iken , bizim prof sitelerimizin çıkmaması da şans işte.. Kötü şans.

Öncelikle içten teşekkürlerimi sunuyorum cevap yazdığınız için. Burada bir kaç üyenin farklı bilgilere ulaşmasına vesile oluyorsunuz.

Gelelim herkesin kendine derman olmasına...
Kendimden örnekle devam edeceğim.
İlkokul 4.sınıftan itibaren ivme olarak sürekli artan bir profilini var.

İlk ciddi iş teklifini ortaokulda resim öğretmenimden aldım. "Benimle çalış seni sanat okuluna göndereyim" diye. Ben üniversite okumak istediğimden nazikçe kabul etmedim.

Ortaokul yani 8 yıllık diploma notunun 3.66/5
Lise 2 de bir hafta disiplin cezası alsamda 4.71/5 notu ile 4.olarak bitirdim.
Üniversiteyi bölümümü 3. Olarak tamamladım. Okul biterken okulda kalmam için hocalar teklifte bulundu. Ancak maddi durumdan dolayı yüksek lisans yapacak durumum yoktu. "2 yıl daha evden para isteyemem çalışmam lazım" diyerek nazikçe reddettim.

Velhasıl bir kaç defa çalışırken ciddi iş teklifleri almama rağmen kabul etmedim çeşitli sebeplerle...

Ülkemde "başarılı" ve "zeki" binlerce gencimiz var biliyorum. Ancak kaç tanesini tanıyorsunuz.

Tanıdıklarınız (veya tanıdıklarımız) zamanında yaşam şartları farklı olan (İzmir lisesi, Galatasaray lisesi, Fransız, Alman liseleri v.b.) liselerden ve çevre şartlarından gelenler. Diğer tanınalar ise torpille, yalamayla gelen kişiler.

Burada bir çok üyemiz para kazanabilmek, evine ekmek götürebilmek için çabalıyor. Bazıları işlerinde çok iyi iken bazıları d.l.dırıcılık peşinde.

Her başarılı olan şartlarını değiştirebilseydi ülkemiz bu halde olmazdı. Görüyoruz ki her başarılı olan önce çevresini değiştirmiş kişiler. Ülkemizden istediği çevreyi bulamayan nice başarılı gencimiz başka ülkelerde çok iyi koşullarda yaşamlarını sürdürüyorlar.

Ben çok eskiden bu yana çevre koşullarının çalışmaktan daha önemli olduğuna şahit olmuş biriyim.

Şu cümlekeri özellikle söylüyorum.

"Bataklıkta gül yetiştiremezsiniz"
"Ağaç yaş iken eğilir"
"Üzüm üzüme baka baka kararır"
"Körle yatan şaşı kalkar"