Bağımlılık Enjeksiyonunun (Dependency Injection - DI) Üç Boyutu
Bu son bölümde, her biri tamamlayıcı olan bağımlılık enjeksiyon teknolojisinin üç boyutu hakkında kısaca konuşacağız.
1) Nesne kombinasyonu
Birleştirilmiş kök, bağımlılıkları yapılandırır.
2) Yaşam Döngüsü Yönetimi
Yalnızca kombinasyon kökünün bağımlılığı belirleyen yerleşim olduğunu söyledik. Aslında bağımlılığı ayarlarken bağımlılık enjeksiyonu, ayrıca her nesnenin yaşam döngüsünün yönetilmesini gerektirir.
DI uygulanırken, bağımlılıkların birleştirilmiş kök içerisinde ayarlandığını zaten biliyoruz. Ayrıca birleşik nesnenin nesnesine veya yöntemine kompozitör olarak başvurabiliriz. Birleştirici, düzeneğin dayandığı nesneyi ifade eden birleşik bir terimdir. Veya yöntem. Genel olarak bir DI kapsayıcısı, bir birleştiricidir.
Birleştiricinin varlığından dolayı nesne, bağımlılıklarının oluşturulmasını yönetmemeye mahkumdur. Bağımlılığın tahribi nedir? Bağımlılıklar zamanında tahrip edilmezse, bellek sızıntısı riski vardır.
.NET kullanan herkes GC'nin otomatik olarak kullanılmayacak nesneleri geri kazanacağını bilir ve IDisposable arayüzünü uygularsak, nesneleri kendimiz imha edebiliriz.
DI'de, bir nesnenin yaşam döngüsü bir birleştirici tarafından yönetilir. Birleştirici, bağımlı bir nesnenin diğer farklı nesnelerle paylaşılıp paylaşılmayacağına veya nesneyi ne zaman serbest bırakacağına karar verebilir: belirli bir tüketicinin kapsamı dışında mı yoksa tüm tüketicilerin rolü ötesinde mi bırakılacağına karar verebilir.
Nesne yaşam döngüsünün yönetimi, bağımlılık enjeksiyonunda en karmaşık problemlerden biri olmalıdır. Bağımlılık enjeksiyonunun uygulanmasını desteklemek için Uzantılar adlı Microsoft’un Repo’suna göz atalım. Bu proje, tüm nesnelerin “ServiceLifetime” da tanımlanan üç yaşam tarzına sahip olduğunu belirtir. Kelimenin kendisi yaşam tarzı ya da iş tarzı anlamına gelir ve bir yaşam döngüsü türüne çevrilmiş gibi görünmektedir. Bu üç yaşam döngüsü tipi, DI kapsayıcısı perspektifinde daha iyi anlaşılabilir, ancak DI kapsayıcısı kullanılmadığında nesne yaşam döngülerini yönetme önerisi de mevcuttur. Bu üç kategori hâlâ geçerlidir:
- Singleton. Aynı soyutlama örneği, başvuru boyunca her zaman paylaşılır.
- Kapsamlı. Belirli bir rol için bir singleton kullanmak, ancak farklı kapsamlar için farklı örnekler sağlar.
- Geçici. Her istek yeni bir örnek döndürür.
3) Intercept
Teoride, kod uygulaması SOLID ilkesine uygunsa, dekoratör modunda Cephe yönelimli programlama (Aspect-oriented programming - AOP) uygulanabilir. Genel yaklaşım, önceki XXService için XXServiceDecorator adlı bir alt sınıf oluşturmak, XXService'e XXServiceDecorator'a bir yapıcı parametresi olarak enjekte etmek ve XXServiceDecorator'da genelde, doğrudan çağrı, koşullardan önce ve sonra intercept için XXService yöntemini yeniden uygulamaktır. Son olarak, birleştirilmiş kökte XXService yerine XXServiceDecorator değerini ayarlayın.
Not: AOP uygulamanın, Dinamik Interception (dinamik proxy de denir) ve Derleme Süresi Weaving (ayrıca IL Weaving olarak da bilinir) olmak üzere iki yolu vardır. Bu iki konu hakkında inceleme yapmayacağız.
# Demo
https://github.com/EanCuznaivy/DIDemo?source=post_page-----3015d4a5f7a1----------------------
KAYNAK: https://medium.com/aelfblockchain/aelf-tech-talks-dependency-injection-part-4-3015d4a5f7a1