Neşat Ertaş'ın kendi ağzından:

O zamanlar gençtim. Pavyonda çalıp söylüyordum. Gömleğimin yakası yağ içindeydi.Gömleğimi yıkayacak, önüme bir tas çorba koyacak bir yarim olsa dedim.Uzaktan uzaktan bakıştığımız bir kız vardı. Gittim istedim. Hayır demediler. Ama olmadı, kısmet değilmiş, yarım kaldı. Çok efkarlandım. Pavyondan ayrıldım, şehri terkettim, sazımı siyaha boyadım ve başladım çığırmaya

Karadır bu bahtım kara
Sözüm kar etmiyor yara
Yaktı yüreğimi nara eyvah eyvah eyvah ey

Kendim ettim kendim buldum
Gül gibi sarardım soldum eyvah eyvah ey

Bilmez yar gönlümü bilmez
Akar gözyaşımı silmez
Bir kere yüzüme gülmez eyvah eyvah eyvah ey

Kendim ettim kendim buldum
Gül gibi sarardım soldum eyvah eyvah ey

Ruhun Şad Olsun Büyük Usta.