Merhaba,
Bir gün yoğun iş çalışması için makinemin düğmesine bastım. Win 2000 kuruluydu. Bekliyorum açılsın diye. Ekranda inanılmaz bir görüntü ile karşılaştım. Aslında pek inanılmaz değildi. Daha önce sayısını hatırlayamacağım kadar çok karşılaştığım mavi ekran vardı. Çılgına döndüm bir anda. Yetişmesi gereken o kadar iş vardı ve makinem mavi ekranda. !! Akşama iş teslim etmeyecek olmasam umursamayacağım. Hemen F8 ile Safe Mode giriş yapmak için müdahale ettim. Ama nafile. Geçit vermiyor içeriye.
Sanal sunucunun içerisine daha önce kurduğum Ubuntu CD masa üstünde duruyordu. Biraz düşündükten sonra, var olan sistemin üzerine kurulum yaptım. Akşama iş bitmiş ve teslim etmiştim. O gece linux üzerinden sistemin win olan kısmından yedeklerimi aldım. Format atmaya başlamadan, hazır kurmuşken linux u iyice bir kurcalayayım dedim. O gece sabahladım. Sabaha kadar oturmama değdiğini düşünüyordum. Yatmadan makineyi gerçek anlamda Linux üssü haline getirip öğleden sonra 3 gibi yattım. :D
Yaklaşık 1.5 yıl kesintisiz Linux kullandım. Zaten Sinix, Sun Solaris kullanıyordum. Bu 1.5 yılda kafam gayet rahat dı. Virüs derdi yok, Trojen derdi yok, Programların Update zamanları geldimi derdi yok, MAVİ EKRAN yok :D
Ne var derseniz; Hepsinin tersi var. Kafam rahat, derin bir huzur ve sükunet, yeni ve ücretsiz programlar, kasılmadan kendimi yormadan sadece işimi yapabilmek çok güzel oluyor. Herkese şiddetle Linux'a geçmesini tavsiye ederim. Şu an şirketin verdiği makinalarda mecburiyetten win7 kullanmak durumundayım.
Sonuç olarak; Sinclair Spectrum ile başlamış, Commodore 64/128, Amiga 500/200 ve 8080 tabanlı işlemcilerle yıllarca program yazmış, devlet kurumlarına pek çok server kurmuş birisi olarak şunu çok net söyleyebilirim.
Microsoft'suz hayat oh ne rahat. Birisine yüzmeyi öğretmek istiyorsan, denize at atasözü çok doğru. Yedeklerini al, Linuxdan yakışıklı bir format at :D , sonra gözünü kapat ve dal.
İnsanların en zor vazgeçtikleri şey alışkanlıklarıdır. Alışkanlıklarınızı yıkın. Hepsi bu kadar.