İlk sayısını 13 Ekim 1996 tarihinde çıkaran ve Türkiye'nin en saygın gazetelerinde biri olan Radikal gazetesi bugün son kez raflardaki yerini aldı. Bugünden itibaren kağıt baskı olarak üretilmeyecek olan Radikal gazetesi 18 yıllık raf sürevinini Türkiye'de bir ilke imza atarak sonlandırdı.

Yazılı basının öncü gazetelerinden biri olan Radikal gazetesi artık yayın hayatına dijital ortamda devam edecek Türkiye'nin ilk ve tek dijital gazetesi olan gazete kamuoyuna yaptığı açıklamada 21 Haziran 2014 tarihli yayınlanan Radikal gazetesinin bir daha üretilmeyeceğini açıkladı. bugün son kez okuyucuları ile karşısına çıkan vedasını ''Bize Ayrılan Kağıdın Sonuna Geldik.'' diyerek okuyucularına kağıt baskı olarak veda etti.

Kağıt baskı dönemi sona eren gazetenin köşe yazarları da bugünkü yazılarını veda için yazdı işte o yazarların köşe yazılarından satır başları

Eyüp Can - Hiç bitmeyen dua
Bugün Radikal’in kâğıt baskısının son günü. Evet biraz hüzünlü ama aynı zamanda heyecanlıyız. 25 binlik tirajıyla Radikal’i kâğıda basmak maalesef ekonomik değil. Ama dijitalde Radikal her gün 1 milyonun üzerinde tekil okura ulaşıyor. Bu da 18 yıllık Radikal markası adına bizi heyecanlandırıyor… Radikal artık sadece dijital, kâğıda elveda diyen Türkiye’nin ilk ve tek dijital gazetesi.

İsmet Berkan - Ömrümüzün 18 yılı...
Son olarak bu sabah başıma geldi. Yürüyüş yaparken yanında eşi ve çocuklarıyla birisi önümü kesti, "Daha lisedeyken sizin yazılarınızı okurdum" dedi.

Mehmet Y. Yılmaz - Kaç kişiydik o zaman, bak kaç kişi kaldık şimdi
Çok tuhaf bir duygu yaşıyorum. 13 Ekim 1996 günü, Radikal’in 'Yıl: 1, Sayı: 1' nüshasının son sayfasındaki yazımı şöyle bitirmiştim: “Herkese merhaba!” Ve şimdi, Radikal’in kâğıda basılı son nüshasında bir “Radikal’e elveda” yazısı yazıyorum. Radikal’i yayına hazırladığımız 1996 yazını hiç unutmayacağım.

Koray Çalışkan – Hoşça kal Radikal, merhaba dijital
Köşe yazmaya 2007’de BirGün’de başladım. O zaman başka bir basın vardı. Twitter yoktu. Sosyal medya patlamamıştı. Dijital yayıncılık basılı mecradaki yazıyı ekrana taşımayı amaçlıyordu. Gazete sayfasında herkes aynı görünüyor, köşelerin köşede olması yetiyordu.

Cengiz Çandar – Bir veda yazısı
Veda yazısı yazmak, yazan kim olursa olsun, ne sebeple ve ne amaçla yazılırsa yazılsın, daima zor, çok zor olmuştur. Bu da öyle. Üstelik, bu bir veda yazısı mı; o da belli değil. Kırk yılın eşiğine gelen gazetecilik yaşamımda çok şeyler gördüm geçirdim ama başıma böylesi hiç gelmemişti. Elektronik Radikal’in bir gün öncesinde, kâğıt Radikal için veda yazısı yazmak..

Özgür Mumcu – Radikal nereye?
Radikal’in tabloid olarak basıldığı ilk sayısında ilk yazım yayımlanmıştı. Tesadüf, Radikal’in gazete olarak basıldığı bu son sayısında da yazım var. Yazı günlerinin azizliği. Bu, hakikaten arşivlik bir sayı. Radikal’in gazete olarak da tabloid haliyle de yaşadığı macerasının sonu. Artık Radikal’in uzun zamandır başarıyla devam etmekte olan internet macerasını izleyeceğiz.

Murat Yetkin – Biterken de Radikal
Yazdığım en zor yazılardan birisi bu. 1 Şubat 2001’den bu yana yazdığım gazetemin kâğıt üzerine basılıp, bayilere dağıtılan, oradan alıp okuduğunuz son baskısı bu. Koleksiyon değeri var. Gelecek bir tarihteki bir müzayedeyi açacak bir münadi mesela diyecek ki, “Türkiye’de baskısına son verip dijital ortamda yayınına devam eden ilk gazetenin son nüshası”.

Fatih Özatay - Hoşçakalın
Her yıl 156’ya ulaşırdı. Bu yıl 70’te kaldı. Artmayacak. Radikal’deki yıllık yazı sayımdan söz ediyorum. 1996’da ilk çıktığında başladım yazmaya. Mayıs 2001’de Merkez Bankası’nda bir göreve atanınca ara vermek zorunda kaldım. O görev beş yıl sürdü. Beş yıl boyunca ‘şimdi yazmak vardı’ diye düşündüğüm çok gün oldu. Çok şükür; Mayıs 2006’dan itibaren tekrar yazmaya başladım Radikal’de.



İlgili