Rutinden kurtulmak için neler yapılabilir ?

Bu yazıları geçmişte bir Alman dergisi yayınlamış ve bir arkadaşımız bunları Türkçeleştirip bizlere dağıtmıştı. Ne zamandı hatırlamıyorum. Ancak nelerden bahsettiğini unutmadım. Size bunları aktaracağım.

1) İşe yada okula gidip gelirken kullandığınız yolu hergün değiştirin.
Beynimiz işe yada okula giderken kullandığımız yolu ezberlemiştir. Yol boyunca düşünmek yada farkında olmayı gerektiren bir enerji üretmez. Ancak farklı yolları kullanmak rutinden sıyrılmak adına ilk adım olabilir.

2) Banyo yaparken havlu, şampuan gibi gereçlerin yerlerini her zamanki yerlerinden farkıl bir noktaya bırakın.
Kapalı gözlerle ve el yordamıyla şampuan yada sabununuzu her zamanki yerinde bulamayınca beyniniz rutinden sıyrılarak uyanışa geçecektir. Bu örnek sadece banyo sırasında değil, sık kullandığınız ev ve iş gereçlerinizin yerlerini değiştirerek de uygulayabileceğiniz bir alıştırma haline gelebilir.

3) Arnavut kaldırımı adı verilen yollarda yürüş yapın.
Bu tip basit engebeler düz yollara göre daha fazla denge ve daha fazla dikkat gerektirir. Bu iki etken rutinden sıyrılmanıza yardımcı olacaktır.

4) Odanıza çekildiğinizde tüm etrafı görebileceğiniz bir yer oturun. Gözlerinizle neyin nerede olduğunu gözden geçirin ve ardından gözlerinizi bir dakikalığına kapatarak, az önce gördüğünüz malzemelerin yerlerini el yordamı ile bulmaya çalışın.
Bu örnek hem rutinden sıyrılmak için hemde göremeyen insanları anlayabilmek için harika bir pratik olacaktır.

Hatırlıyabildiklerim bunlar..

Genelde okuldan eve dönerken otobüsten indiğimde aklımdan 3 basamaklı bir sayı belirlerim ve bu sayı kadar adım atarak eve yürümeye çalışırım :)
Çizgilere basmamaya çalıştığım zamanlarda çok fazladır tabii :)

Rutinden kurtulmak bize ne kazandırıyor? Daha fazla mı düşünüyoruz? Beyin cimnastiği mi yapıyoruz? Bunlar hakkında bilginiz varsa ve cevaplarsanız sevinirim

sıkılmıyorsun :)

Öncelikle rutin kelimesinin doğru anlaşıldığından emin olmak istiyorum. Rutin, tekdüze, hep aynı çizgi üzerinden giden bir durum demektir.

Şuurlu olarak yaşamak, çevremizde olup bitenlerin farkına varabilmek adına zihnimizi dinç tutmak varken, katılımcı olmak, girişken olmak, sosyal olmak varken neden çok hızlı geçen bir ömrü pasif bir şekilde tüketelim ?

Farkındalığın (rutinden kurtulmanın) faydaları konusunda Doğan CÜCELOĞLU'nun kitabında okuduğum bir örnekle cevap vermeye çalışayım.
(açıkçası bana bu konuda bu şeklide soru sorulacağını beklemediğim için cevap verirken boşta bulunmuş oldum. Ayrıca soru sorma tarzınızdan amacınızın bir şey öğrenmek mi yoksa yargılamak mı olduğu konusunda endişelerimde yok değil.)
Doğan CÜCELOĞLU birgün deniz kenarında bulunan bir parkta çay içerken bir arkadaşı ile sohbet ettiğini yazıyor. Bu sohbet sırasında arkadaşını dinlerken aynı anda deniz sesinin de kulağına çalındığını, parkta oynayan çocukların sivri ve tiz olan seslerininde konuya dahil olduğunu ve ayrıca diğer masalarda çay içen insanların seslerinin de, o sırada alçalarak deniz seviyesinde çığlık atan martılarından var olduğunu ve bunların hepsinin farkında olarak yaşayabileceğimizden bahsetmiş.

Böyle bir algılama biçimine ve donanıma sahip olan insanoğlu, neden sadece sohbeti duyup sanki dünyada başka bir şey olmuyormuş gibi yaşasın diyor yazar. (katılıyorum)

Umarım bu genel ifadeler sorunuza cevap olabilmiştir.

Yanlış bir anlaşılma olmasın ben bu aralar biraz sıkılıyorum bu yüzden sordum ve cevap verdiğiniz için teşekkürler. Konularıma baksaydınız belki beni yanlış anlamazdınız :)
http://wmaraci.com/forum/konu-disi/can-sikintisi-kotu-sey-21172.html