Hocam kesinlikle çok haklısınız. Doğamız buna dönüşmemiz için çok uygun. Her şeyden çabuk sıkılıyoruz. Hiçbir şeyin kıymetini bilmiyoruz. Yetinemiyoruz. Hep daha fazlasını istiyoruz. Tanrının rolünü oyun gibi oynuyoruz. Kendimizi afedersin ama ne b*k sanıyoruz ben de bilmiyorum. Ama sorunlu mahluklarız. Bunu çoktan kabullendim. Belki de bütün bunları bile hiç düşünmemem gerekirdi. Bilmiyorum. Bildiğim birkaç şey var ama...
İnsanların sahteliğine o kadar tahammülsüzleştim ki kendime ne söylersem söyleyeyim iyi gelmiyor. Toplumsal varlıklarız diyor ve yalnızlığımı elimin tersiyle itiyorum. Ne kadar sosyalleşirsem sosyalleşeyim bomboş ve saçma sapan bulduğum değerler yüzünden insanların her şeyine alınır hale gelebiliyorum. O kadar sokunduruk ve aptalca değere sahip ki bu çağ insanı, altından kalkamıyorum.
Bütün bunlar her şeyi bu kadar sorun haline getiriyor oluşumu ne kadar etkiliyor, tetikliyor bilmiyorum. Ama buraya kocaman bir BIKTIM bırakmak istiyorum.
İnsanların sahteliğine o kadar tahammülsüzleştim ki kendime ne söylersem söyleyeyim iyi gelmiyor. Toplumsal varlıklarız diyor ve yalnızlığımı elimin tersiyle itiyorum. Ne kadar sosyalleşirsem sosyalleşeyim bomboş ve saçma sapan bulduğum değerler yüzünden insanların her şeyine alınır hale gelebiliyorum. O kadar sokunduruk ve aptalca değere sahip ki bu çağ insanı, altından kalkamıyorum.
Bütün bunlar her şeyi bu kadar sorun haline getiriyor oluşumu ne kadar etkiliyor, tetikliyor bilmiyorum. Ama buraya kocaman bir BIKTIM bırakmak istiyorum.
Fark ettim ki, ne yaparsanız yapın hepsi bir zaman kaybı olmaya mahkum. O yüzden delirseniz de olur. Der Jack Kerouac :) Bu yazıyı okuyunca bu söz aklıma geldi nedense