Browland adlı üyeden alıntı

Genç arkadaş, 36 yaşında ve eğitim hayatı dereceyle geçen biri olarak dinlersen sevinirim.

Küçüklükten bu yana çok hayal kurarım, hala da öyle. İlk okulda arkadaşların bozuk oyuncaklarını elektronik bilmeden tamir Edip kendime oyuncak yapardım. Parayla aldığım bozuk oyuncağı elimde oynarken gören komşu çocuğu annesini gönderip elimden alırdı.

Liseyi 4. Üniversiteyi 3. Lükle bitirdim, dershaneye gitmedim. Ailemin imkanı olmadığı için istediğim liseye gidemedim.

2 üniversite diplomam (1. Met. Ve malzeme mühendisi, diğeri açıktan tarım) var. İş güvenliği uzmanı olarak 6 yılı geçiyor iş hayatım.

Evlendim, ilk sevdiğim kızla. Çok mutluyum. Hayırlısıyla oğlum olacak yakında.

Buraya kadar kendi hikayem, geçmişim, asıl önemli olan oğlumun geleceği.

Onu sanat okullarına göndereceğim. Dünyanın her yerinde geçerli olacak ve tüm zamanlarda ihtiyacı olacak sanat dallarından birine..

Diplomaya çok takılma, eskiden di o zamanlar...

Gelecek "bilgi" ve "teknoloji" çağı. Ne yaparsan yap, ne okursan oku, bir elin her daim bilgide teknolojide olsun.

Yaşın çok genç, elindeki büyük fırsatı kaçırma... Sonra servet döksen yine sahip olamazsın..


Düşünceleriniz için çoook teşekkürler. Bende kültür, sanat ve edebiyat lisesi istiyordum. Ancak kendimi okul var iken çok kısıtlı hissediyorum. Kafam estiğinde arabamı alıp bir sahile gidebileceğim kadar rahat olmak istiyorum. Çünkü ben doğayı ve suyu çok seviyorum, huzur veriyor. İlk okula hiç alışamamıştım, hep gökyüzüne bakar hayal kurardım. :)

Yazılıma yönelmeyi düşünüyorum. Her yönden biraz tecrübem olsa hem kendime hemde işime katkısı olabilir.

Hayat hikayeniz cidden beni etkiledi. Başarılarınızdan ötürü sizi tebrik ederim. Umarım benimde bu denli güzel bir hayatım ve ilerde benden çok çok küçüklere anlatabileceğim anılarım olur.

Tekrardan teşekkür ederim. :)