İnsanımıza Ne Oldu Böyle ?

Merhaba,son zamanlarda başıma sık gelen bir olaydan bahsetmek istiyorum.

SMM panel sektöründe çalışıyorum ve son zamanlarda hem işte hem sokaklarda enteresan insanlarla karşılaşıyorum. Bunlardan en basit örneği şu;

Panel kullanan arkadaşlar bilir bir servisten sipariş geçmeden önce servis hakkındaki bilgiler sipariş ekranında servis açıklamasında yazar. Örnek veriyorum ''A'' isimli takipçi servisinde 12 saat içerisinde başlar yavaş servis yazıyor, müşteri o servisten sipariş verdikten 30 dakika sonra yazıyor ''Takipçi siparişi verdim neden gelmiyor ?''

Biz de haliyle servis açıklamalarına dikkat etmeleri gerektiğini,servisin 12 saat içerisinde başlayan yavaş bir servis olduğunu tekrar ediyoruz. Yine servis açıklamasında ''SADECE KULLANICI ADINIZI GİRİNİZ (BAŞINDA ''@'' İŞARETİ OLMADAN) yazıyor. Müşteri gidip profil linki giriyor ardından destek talebi atıyor ''SİPARİŞİM NEDEN İPTAL OLDU ? '' diye.

Bakiye yükleme sayfasında ödemeler otomatik onaylanır,havale/eft yaptıysanız ödeme bildirim formu doldurmanız gerek gibi türlü bilgilendirmeler yazıyor ama bunları kimse okumuyor. Sonra destek talebi atılıyor ; ''ÖDEME YAPTIM BAKİYEME YANSIMADI NEDEN ?'' diye.

Bunlar iş sırasında karşılaştığımız olağan durumlar oldu artık,işin enterasan kısmı destek talepleri üzerinden bu konular hakkında bilgi vermemize rağmen aynı hataları sürekli tekrarlayanlar var :)

Geçenlerde bankaya işim düştü,ATM önünde sıra bekliyorum, ATM nin üzerinde koskoca ''İŞ BANKASI'' yazıyor, 30'larında birisi geldi ''İŞ BANKASI ATM'Sİ BU MU'' diye soruyor.

Daha neler neler var aklıma gelmeyen :) Uzun lafın kısası şunu merak ediyorum: ''İnsanımız neden okumaktan aciz hale geldi ? '' Ben hatırlıyorum eskiden bu tip insanlarla pek karşılaşmazdım,herkes cin gibiydi,akıllıydı. Şimdi etrafa bir bakıyorum sanki herkes akıl sağlığını kaybetmiş gibi davranıyor.

Konu hakkında siz ne düşünüyorsunuz var mı böyle enteresan anılarınız ? :)

Hocam bunlar birşey değil, bunlar normal şeyler artık bence..

Eve girince geldin mi yi hiç mi duymadınız :D alışın bence olacaktır böyle şeyler

iguanabey valla hocam bunu pek duymadım ama birkaç defa söyleyen eş-dost oldu tabi ki :D

Gayet normal karşılanmalı artık. Dışarıda ve içeride terör, sisyasi anlaşmazlıklar, hızla değişen ve gelişen dünyaya bilgi ve eğitim bakımından ayak uyduramamak ve bunlara ek olarak en büyük sebeplerden olan ekonomik belirsizlik, geçim sıkıntısı ve gelecek kaygısı İNSANI APTALLAŞTIRIR... Bunun bir tık ilerisi zaten bir canlıyı kafese tıkıp işkence yoluyla aptallaştırıp ruhsuz bir bedene dönüştürmektir. İşkence konulu filmlerden hatırlayın.

Eve girince "Geldin mi?" sorusunu da ülkenin en az %90ı kullanıyordur heralde. Başka ülkelerde de sık kullanılan bir kalıp aslında. Hindistan mıydı amerika mıydı bir yerlerde duymuştum ama nerden hatırlamıyorum.

halkı kuru soğana muhtaç hale getirirlerse, ne okuyanın aklı çalışır ne okumayanın... 3 kuruş için **************lar, 5 kuruşunu verse karşına güvenmeyen insanlar ortaya çıkar. millet bildiğin çöktü hocam, azıcık parası olan kendini diğerlerinden imtiyazlı sanırken parası olmayan karnını doyurmak için hayatını heba ediyor. ülke bildiğin rezil halde, anlattığınız şeyler falan takılacak durum değil.

ülkede eğitim yok. her dağ başına üniversite açanlar sayesinde 4 5 yılını çöp etmiş, vasıflı/vasıfsız işşiz insanlarla kaynıyor ortalık. ülke geri dönülemez bir yıkıma doğru gidiyor. bakma ses seda olmadığına insanları kul köle olmaya çoktan alıştırdılar. 3 öğün kuru ekmekle makarna yeseler, yarebbi şükür derler bunlar. halbuki çok daha kaliteli bir yaşamı elde etmek onların elindeyken. işin özü, ülke geri dönülemez bir bataklığa doğru koşuyor. zaten koşuyordu, ivmesi arttı şu sıralar.

niye diyorum bunları, tüm bunlar sosyal hayatı ve insanları şekillendiren konular. işinize, evinize, sokağınıza her an yansıyor bu ülke kaderi..

Bu söylediğime örnek olarak da kendimi gösterebilirim direkt. Övünmek gibi olmasın, bir sene öncesine kadar gayet iyi bir zekaya, pratik bir beyne sahiptim ve çevremdekilerden övgü alan bir kişiydim. Şuan işsizliğimin 17. ayındayım. 1buçuk yıl oldu yani. Artık bir iş bulma ümidi de kalmıyor, insan aptallaşıyor, tek tük çıkan işlere başvuran 2bin kişi sayısını görünce kendine olan güven de olmuyor, acizlik başgösteriyor ve insan kendini işe yaramaz hissediyor. Tabi ben bunların bu işsizlikten kaynaklı psikolojik sorunlar olduğunun bilincindeyim ama içgüdüsel olarak bu duygulara karşı koyamıyorum yine. Dalgınlıklar aşırı artıyor. Yanlış şehir içi dolmuşlara binip, telefonla arama yaparken yanlış kişileri arama gibi hatalar artıyor. Eskiden hiç yapmadığım şeylerdi. Komik geliyor bana da, gülüyorum kendime ama yaparkenki dalgınlığı kontrol edemiyor insan.

Konu açan arkadaşın bahsettiği garip kişilerden biri de benim sanırım. Başka birinden istagram takipçisi alırken kullanıcı adı kısmına url yapıştırmıştım 1-2 ay önce. Mazur görün bizi, bilerek yapmıyoruz. :)

iki kere girmişim.. silinebilir.

Hocam umudunuzu kaybetmeyin hiçbir zaman. Ve çalışın,arayın. Ve emin olun cv boş tecrübe yok ise zaten direk arka plana atılıyorsunuz çünkü herkes öyle. Bir tık düşük işten başlayın. İş işi getirir. Çok yakınım üniversite bitirmesine rağmen agent olarak çalıştı. Oradan keşfedildi ve şuan asgari ücretin 4 katını falan alıyor. Bir yerden başlamak gerek. Ve dil hocam, 10 iş yerine başvurdum aynı gün cevabı gelen ise. İngilizceniz var ise buyrun cevabını veren,bölümüm ile eşit olan yer oldu.

Hocam benim alanım inşaat. 2016 mezunuyum zaten. Denüz deneyim bile kazanamadan malesef sektör tamamen bitti. Ben projeciyim. Mezun olduktan sonra çalıştığım birkaç yıl ofiste proje çizdim hep. Orda da bazen 3ayda, bazen 5ayda bir maaş alırdık parça parça. İşten ayrıldıktan sonra bile 1 yılda anca icerde birikmiş paramı parça parça alabildim. Başka da deneyim yok, iş yok. Zaten ülkede projeye verilen değer yoktu. Günde 12 saat çalışıp gözlerimizi kör ediyorduk ama verilen değer "kağıt parçası"ndan öteye gitmiyordu. Şimdi ise 2 yıldır inşaat sektörü tamamen bitti. İnşaatlar durdu. Millet ya kaçak yapmaya yöneldi, ya da göstermelik projelerle proje varmış gibi gösteriyorlar. Ya da benzer mimari planları 5dakikada kopyalayıp imzalayarak kopya yapıyorlar. Geçen aylarda bir projenin gerçekte yapılan binayla hiçbir alakası olmadığını görünce farkettim bunları. Umudunu kaybetme demek uçurumdan atlayıp ölmeyeceğim demek gibi bir şey.