Sıkılmadan nasıl makale yazılır?

Benzer bir huyumuz var. Ben de normal konuşmalarda uzun uzun yazarım. Makale yazmayı da çok istiyorum ama uzun zamandır bir defa bile gayret edip de bugün bir tane yazayım diyemedim. İçimden hiç gelmiyor. Onun yerine film açıyorum. Filmden sonra yazarım diyorum ama yine tık yok. Ben bunu şunlara bağlıyorum. Yazdığım makaleden bana anında para gelmediği için motive olamıyorum. Günlük 1000-2000 hitli bir sitem olsa, aylık bir gelir kazansam ve makalem boşuna gitmicek olsa kesin yazardım heralde. Ama şimdi yazsam da 100-200 kişi anca okuyacak, kısa vadede ne para gelecek ne bişey. Herhalde ondan kaynaklı. Yoksa bilim, uzay, yazılım, inşaat vs. meraklı olduğum konularda yazmayı çok istiyorum. Bir diğer şey de yazacak konu bulamamak. Azbuçuk motive olsam yazacak konu bulamam. Yazacak konu bulsam o an makale yazma hevesim olmaz. İkisini nasıl aynı anda denk getireceksem artık. Sürekli yeni bir site kodluyorum veya açıyorum ama öyle bir kenarda kalıyor. Kararsızlık da kötü bir şey. Eticarete mi girecem, blog mu açacam, forum mu olsun, sohbet sitesi tutar mı derken sürünüp gidiyorum valla. Yazdığım scripti satayım dedim en son, özellik bakımından rakiplerini geçmez, hele ki wordpress varken. Fiyatlar da az zaten. O da kaldı yani :)

Bir derman/ilaç/merhem/çare/yol/yordam bulursanız mutlaka bana da haber verin. Karşılığımda ezbere bildiğim tüm sureleri okurum sizin için :)

Edit; Yine 1 makale kadar yazmışım işte. Direkt bunu burdan silip siteye mi yapıştırsam ne yapsam.

Bana kalırsa web sitesi içeriği yazmaktan sıkılma durumu, diğer işlerinizi de etkileyen bir "erteleme" hastalığına işaret olabilir. Günde stabil olarak 5000 kelimenin üzerinde makale yazıyordum. On parmak kullanmama rağmen bazen işlerim yetişmiyor ve işleri ertelediğim oluyordu. Sonrasında hastalığım nedeniyle yazı işlerinden uzun süre ayrı kaldım. Elim ne zaman klavyeye gitse ya kafam başka yerlerde oluyordu ya da kısa sürede bilgisayarın başından kalkmak zorunda kalıyordum hastalığımdan ötürü. Yaklaşık olarak 1 ay kadar yazamadım bu nedenle. Yazamadığım için devamlı müşterilerimden de mahrum kaldım. Birçoğu çoktan "devamlı" yazar bulmuştu kendilerine.

Malum, öğrenci olduğum için para lazımdı. E aileden de zengin değiliz yok ki şöyle fabrikamız falan filan. O halde yapmam gereken tek şey, makale işine devam etmek dedim kendi kedime. Ancak bilgisayarın başına geçtiğimde herhangi bir fiziksel sorunum olmamasına rağmen yazamıyordum. Çünkü "bir şeylere" alışmıştım. Misal yaz dönemindeki bir aylık yatışa. Gün boyu abur cubur yiyip dizi izlemeye. Ancak bunlardan en önemlisi ertelemekti. Ertelemeye iyiden iyiye alışmıştım. "Şu film bitsin de..." "Şunu da izlerim başlarım şimdi." diyerek çok fazla iş kaybettiğim oldu. Kimisinde ödemeyi zar zor aldım. Fark ettim ki haftanın sonunda sadece 6 bin kelime yazmışım (her hafta Excel üzerinden kelime sayılarını ve yazdığım yazı başlıklarını not alıyorum) Bu benim için oldukça üzücü bir durumdu tabii. Eskisi gibi yazamadığımı anladığımda hemen sorunun kaynağına odaklandım.

Kendi sevdiğim huyum disiplinli çalışmaktı. Ondan uzaklaşmışım. Çalışma masamda bilgisayar dışında; küllük, çakmak ve sigara paketi bulunurdu. Fark ettim ki koladan cipse her türlü ıvır zıvır masanın üzerinde. Öncelikle masamı boşalttım, sildim süpürdüm ve son olarak bal döküp yaladım. Onun üzerine odamdaki dağınıklığı fark ettim. İnanın o bile insanın içindeki yaşama sevincini alıyordu (evde tek kalıyorum, kimse yok). Baştan aşağı odayı da düzenledim. Gereksiz malzemeleri üst kata postaladım.

Son bir diğer özelliğim de disiplinli olduğu kadar planlı çalışmaktı. Yani asla işlerimi vaktinden önce ya da sonra halletmezdim. Teslimat saatlerini bile fiyattan önce kesinleştirirdim. İş kaç saat sürecekse günlük planımı öyle yapardım. Hastalığımdan sonra işleri elime aldığımda üçüncü günde tökezledim. İşler günde bin kelimede bile karman çorman oluyordu. Hemen planlayıcımı açtım ve günlük planımı yapmaya başladım.

Yani özetle bu işi ciddiye aldım yeniden. Kimleri var -sözüm meclisten öteye- yatakta yazıyor makaleleri. Kimisi alt sekmede müzik açmış onunla hazırlıyor. Bunlar oldukça yanlış. Eğer yazı yazılacaksa zihin boş olmalı. Dışarıdan gelen uyarıcıları yok etmeniz gerekiyor. İşinizi ciddiyetle yapmanız gerekiyor. Biraz Alman biraz da Japon usulü yani. Şu an ne mutlu bana ki eski formuma kavuştum. Günde yaklaşık olarak 6 bin kelime alıyorum ve işi rutine bağladığımda hiçbir sorun yaşamıyorum. Uyuduğum ve yemek yediğim saatler düzensiz değil. Çalışırken sigara molası dışında herhangi bir şeyle uğraşmıyorum. Telefonum bile kapalı oluyor. Çünkü sosyal medya bir bataklık. Girerseniz en az yarım saat içerisinde döbelenirsiniz.

Neyse yine çok konuştum ben. Demem o ki biraz plan biraz disiplin biraz da işi severek yapmak... Bunlara özen gösterin. 4 yıldır düzenli aralıklarla yazı girdiğim blog sitemde şu an 1000 kelimenin üzerinde 150'den fazla makale var. Basit konularda da değil, astronomi üzerine. Ayrıca Bionluk sitesinden 2 yılda 30'un üzerinde düzenli iş aldım. Şu anda daha da free olarak sözlük veya forum sitelerinden otlanıyorum. Ekmek parası be abi usulü. :))

Hocam ben size şunu söyleyeyim. Bir işi gerçekten başarıp en iyi noktaya getirmek istiyorsanız makale yazma işinden sıkılmazsınız. İnanmazsınız belki ama yaklaşık 24 günde 4,5 milyon 780 binlere geldik ve bunu güncel makaleler yazarak yaptık. Hedefi olan bir insan yazmaktan sıkılsa da yazmalı.. ve sıkılıyor olsa da eğlenceli hale getirmek için müzik eşliğinde yapmalı...

hocam makale yazmak için makale yazmayın. arkadaşınıza whatsapp'tan konu hakkında konuşurken yazdıklarınızı toplayıp, biraz SEO uyumu, biraz da son editleme yaparak makaleye dönüştürün!

Dinlendirici bir müzik eşliğinde...

ilgili olduğunuz sevdiğiniz konu hakkında olduğu sürece şahsen hiç sıkılmadan yazarım :))