Pöh bu ne yaw :D

Işık saçaklarının parlak veya daha koyu olması, ışığın bir veya iki yarıktan girerken kırılmasından kaynaklıdır. Yarık sayısı arttıkça saçakların modelleri artar ve parlak saçakların daha keskin (dar) ve koyu olanların da daha geniş olduğu gözlemlenir. Işık birden çok yarıktan geçmek zorunda kaldığında çizgilerin yoğunluğu azalır ancak buna rağmen keskin çizgiler (sanırım parlak olanlardan bahsediyor) ışık kaynağının optik analizleri ve diğer uygulamalar için daha faydalıdır. Sonuç olarak çok sayıdaki paralel ve aralıklı (veya yarıklı tam anlamadım) düzlemlerin kırıklı ızgara halinde şekillenir/şekillendirilir.

Doğa büyük bir simetri sergilediğinden beri, Fransız fizikçi Louis de Broglie dalga-parçacık olabileceğini sandı/düşündü. Yani, eğer ışık bazen bir parçacık şeklinde davranıyorsa, aynen elektronlar gibi dalga özellikleri olabilirdi. 1924'te deBroglie, bir parçacığın kendisiyle ilişkisi olan bir dalgaya sahip olduğu hipotezini ortaya koydu. Materyal parçacığının dalga boyunun, parçacığa ait momentumu ile fotonlara benzer şekilde bir eşitlikle/denklemle ilişkili olduğunu öne sürmüştür.