Nasıl başarabilirim?

Şuan geçmem gereken 4 dersim var. 2 aylık hamileyim ve evde ki tüm işler bana bakıyor. Pekala tamam tüm işler bakmıyor. Harika bir kocam var çok yardımcı oluyor, ancak ben bunu bilemiyorum... yinede yetersiz. Burada yetersiz olan benim tabii. Öteki türlü haksızlık etmiş olurdum ona. Ruhen ve bedenen yorgun hatta bitkinim. En azından öyle hissediyorum yani. Hamileliğim nedeniyle hayatı biraz daha sevmeme sebep olan yeşil mutluluğumu kullanamıyorum. Yani onun adı zedprex. Ben ona böyle hitap ediyorum. Yine hamile olma sebebimden dolayida kahve içemiyorum. Kahve benim hayatım! Bitkisel hayatta gibiyim😢 yaptığım tek şey kitap okumak film izlemek ve yaşamımı sürdürebilmen için yemek yemek. 

İhtiyacım olan ne? Yani toparlanabilmem için. Ayrıca hâlâ yazmakta olduğum yarım kalmış bir kitabım var. Neden her işimi yarım bırakıyorum ben? Pekala kendime lanetler yağdırmayacağım. Sadece bir kerede bir işi tam yapmak, bitirmek istiyorum. Sanki ruhuma yapışan bir tılsım var tüm enerjimi sömüren. 

Şu günderde tek istediğim, posta kutuma baktığmda hogwarts'dan bir davetiye mektubu gelmesi. İhtiyacım olan tek şey bu bence. Ya sizce?

Ahh çılgın bediş ahhh!

Merhaba

Bende senin gibiydim. Tabi hamile değildim :) ama senin gibi her işimi yarım bırakırdım. Taki hayat amacımı bulana kadar. Bu hayat amacı denen şeyin her insanda farklı bir yoldan ilerliyor. O yüzden kendi hayat amacını bulman gerekiyor.

Bulduğun anda hiç bir işin yarım kalmıyor çünkü hayat senin ile birlikte akıyor ve hızlı bir şekilde sonuca ulaşıyorsun. Diğer türlü akıntıya karşı kürek çekmiş gibi oluyorsun.

Yapman gereken içine dönmek. Telefonunu bırak, televizyonunu bırak, kendine kalan her vakitte ibadet et veya meditasyon yap. İç sesini sustur. O zaman kendi yolunu bulacaksın.

Vallah hiç birşey anlamadım 🙄 ama bir tüyo vermek gerekirse kendi hayatımdan bir kaç cümle yazayım. " Hayat zordur herkes zorluğu geçmek zorunda olduğu bir kaderi yaşar. Kader evet kader bu kader yarısını ALLAH CC. Tarafından verilmiştir. Diğer yarısında insan kendisi çizmektedir. Peki bunca yaşantımdan ne anladım? Kaderimi nasıl çizdim? Neden çizdim? Böyle çizerek mutlu oldum mu? Aslında bu soruların benzeri bir çoğu vardır. Ama önemli olan sorularmı? Tabikide hayır. Önemli olan Soruların çözülmesi. Ve çözüleni hayatına, Yaşantına, geçirmektir. Çoğu insan küçükken hayata atılır. Kimisi de belli bir yaştan sonra atılır.

Peki erken atılan kişiler niçin erken atılır? 

Bunun bir çok nedeni vardır. Ailesiz bireyler. Aileden kovulan bireyler. Evsiz kalan bireyler. Ve şiddet gören bireyler. Tabi bunlar saydığım bir kaç nedeni daha çok vardır. "

Ve fazla zaman olmadığından kısa tutuyorum. 

Özeti" insan küçükken öğrenir hayatı. Büyüdüğünde yabancı kalmaz hayata. Birşeylerin üstesinden gelmek için" Kendine Güven, Kendini Hisset, Kendin Ol, Kötü işlerle dalga geç, İyi İşlerle Kendini Öv, Her söylenene aldırış etme(Fitne. Fesat. Çekememezlik).

Birşeyleri başaracağına inan, olumsuz düşünme, pozitif ve Negatif düşüneceğin yerleri Ayırt, yapamam deme. Yaparım de. Hayatın ve zamanın üzülmeye değecek kadar az olduğunu düşün, kimseler için yaşama kendin için yaşa, ön yargılı ol, olma, dinle, keşfet, hisset, başararıya ulaşacağına inan, ve inat yap, kendini yıpratma,"