EranKucuk
Türkiye’nin yaşadığı oldukça büyük bir sorun olan bu başlık, aynı zamanda bugün neden bazı şeylerin lider ülkesi olamadığımızın ve maalesef olamayacağımızın da kanıtı niteliğinde. Peki, duruma sadece kötümser mi bakmalıyız? Eh, soruyu sorduğumuza göre cevap tabii ki hayır.
Öncelikle kavram üzerine konuşalım. İşin nasıl ortaya konulacağıyla ilgili tüm aşamalarda bilgi sahibi olma durumuna ‘Know-How’ diyoruz. Ancak burayı basite indirgememek amacıyla ilerletelim. Hesap makinasındaki çipi ve yarı iletkenleri üretmek de buna dahil, yazılımını geliştirmek ve pazarını oluşturmak da. Ayrıca üretime geçmeden önce gerekli hammaddelere ulaşmak da keza bu yolun bir parçası. Yani aynı zamanda bunun bir bilgi havuzu olduğunu söylemek de yanlış olmayacaktır. Peki, ülkemiz bu konuda nerede ve bu neden bizim için keskin bir yara haline geldi? Eh bunların cevabını vermek lazım.
Makas Açılmış da Açılmış Arkadaş
Şimdi lise tarih hocanız gibi davranmak istemem ancak konumuz gerçekten de biraz eski. Bunalmayınız lütfen, çabuk bitecek. Rönesans dönemine kadar Doğu medeniyetlerinin bilim ve ilimde ne kadar ileride olduğu malum. Eh, Osmanlının eline geçirdiği Roma ve Yunan topraklarının da felsefe ve düşüncenin merkezi olduğunu biliyoruz. Ancak rönesans ile birlikte batı uyanmaya başlıyor. Oldukça önemli insanlar, oldukça önemli işlere imza atıyor ve işte bu tarihlerde biraz da talihsizlik onların aleyhine açılmış makasın kapanmaya başlamasına neden oluyor.
Tarihler coğrafi keşiflere geldiğinde de ilk ‘Nasıl yapılacağını bilme’ eksikliğini gözlemliyoruz. Batı Avrupa devletleri kıyılarından uzun seferlerle yeni kıtalar keşfetmeye giriştiğinde bu topraklarda Akdeniz için savaşıyorduk. Gerçekten talihsizlik. Orada, bu devletlerin bugün dahi karnını doyuracak kanlı koloni faaliyetleri ve sömürgecilikler başladığında biz bunun nasıl yapılacağını ya bilmiyorduk ya da yapmayacak kadar insaflıydık diyelim. Sonuç olarak etkilerini öğrenemedik değil mi?
Elbette ‘know-how’ başlığında tek avantajlı taraf batılı devletler de değil. Özellikle matbaa yönünden yaklaşık 2 yüzyıllık bir geri kalmışlığımız var ki bugünkü farkın da temel sebeplerinden sayabiliriz. Osmanlı tüm bunlarla birlikte ekonomik sorunları olan ve son nefesini verirken dahi kılıcını elinden bırakmadan savaşan bir devletti. Bunlar da teknolojik gelişmeleri, sanayi devrimini kaçırmamıza sebep oldu. Bir şeylerin nasıl yapıldığındansa hayatta kalmakla uğraşmamız gerekti.
Fark açıldı babam açıldı, açıldı babam açıldı. Türkiye tam rahat bir nefes aldığı kalkınma dönemlerini yaşarken de soğuk savaşta iki dev için de odak noktası olduk, dünya savaşları, soğuk savaşlar, darbeler derken geri kalmışlığın eksi puanlarıyla iyice kaybeden haline geldik. Başlarda ev telefonlarımız Graham’ın memleketi Almanya’dan gelirken, arabamız Ford’un memleketi Amerika’dan geliyordu. Sonra da düzen pek değişmese de ülkeler değişti.
Girişim Ekosistemi: Ankara
Gri şehir, gri ve bürokrasi kokulu sokaklarının içerisinde şaşırtıcı derecede iyi bir girişim ekosistemine ev sahipliği yapıyor. Ankara, son yıllarda adını sıklıkla duyduğumuz en başarılı atılımların birkaç tanesinin çıkt...
Bugün Neden Umut Hiç Olmadığı Kadar Yüksek?
Bilgiye ulaşmanın kolaylaşması, nasıl yapılacağını bilmekle ilgili olan ‘Know-How’ı edinmeyi de beraberinde getirdi. Geçmişte üretebilen ülkelere aydınlarımızı yollayıp, geldiklerinde kaynak ayırmamız gerekiyordu. Bugün ise üniversitelerimizde elektrikli araç geliştirebileceğimiz makalelere ufak araştırmalarla internetten ulaşabiliyoruz ve daha önce üretilebilmiş araçların videolarını YouTube’dan izleyebiliyoruz. Bu da eksikliğimizi gideriyor, yaramıza merhem oluyor.
İşte bu sayede nasıl son 50 yıldır kameraların devi Japonya, arabaların devi Almanya ve yazılımların devi Amerika ise; Türkiye de hypercasual oyunların devi. Atılacak adım çok ama çok fazla. Fakat umut gerçekten de hiç olmadığı kadar yüksek.
Siz neler düşünüyorsunuz gerçekten merak ediyorum. Başarılı olduğumuz başka hangi ‘know-how’lardan bahsedebiliriz?
