EranKucuk
Teknoloji hiçbir zaman durağan değil. Kendimi bildim bileli arkada bıraktığımız pek çok yenilik oldu ve olmaya da devam ediyor. Bu gelişmelerin pek çoğu arkada kalmadan önce çığır açmış ve başarılı olmuşlardı. Ancak bir kategori var ki insanlık olarak gelişim hızını gözlemlemekte dahi fazlasıyla zorlanıyoruz. İşte bugünkü yazımız bu teknolojiyi, yani hafıza alanını konuşacağız. Dilerseniz başlayalım.
Burada konunun üç başlıkta ayrıldığını belirtelim. Taşınabilir veri depolama yöntemleri, sabit olanlar ve elbette bulut şeklinde açıklayabileceğimiz bu üç başlıkta da ilerleyiş göz doldurur cinsten. Biz yazı serimizde üç başlığa da göz atmaya çalışacağız ancak özellikle taşınabilir olanlarda eksik bir yön bulursanız kızmayın. Zira orada işler epey bir yayılmış durumda. Bugün fotoğraf makinem için kullandığım CF (Compact Flash) kartları hatırlayanlar dahi az kalmış olabilir ancak bir dönemin en popüler markaları bu depolama türünü kullanıyordu örneğin.
Kayıt Almak Oldukça Eski Bir Alışkanlık
Konu veri depolamaksa özellikle içerik türüne göre kullanıldığını gördüğümüz kasetler ve plaklar es geçilemez. Yani bir müziği daha sonra da dinleyebilmek adına kaydetmek insanlık için bilişim dünyasından daha eski bir adet. Burada ilk plak sisteminin 19. YY’da kullanıldığını hatırlatalım. Genellikle görüntü kayıtları için kullanılan filmlerin de bir hafıza birimi olarak kabul edilip edilmeyeceği de sizin tercihinize kalmış. Ancak VHS gibi teknolojilerin bugün üniversitelerin İletişim Fakültelerinde ders olarak anlatıldığını belirtelim.
Yitip Gidenler: Bilgisayar Dergileri
Bilgisayar akıl almaz bir teknoloji olsa da günümüzde oldukça görmeye alıştığımız bir cihaz türü. Onu anlamasak da kullanıyoruz ve vaktimizi onunla geçiriyoruz. Ancak yıllar önce evlerimize henüz yeni yeni girmeye başladığı dö...
Taşınabilir Hafıza Birimlerinin Tarihi
Bir veri depolayacağımız zaman çok eskiden disketlerden faydalanıyorduk. Oldukça küçük depolama alanı imkanı veren bu disketler o dönemde işlerimizi gayet fazlasıyla görüyorlardı. Ancak gel gelelim zamanla yerlerini CD ismini verdiğimiz diskler almaya başladı. CD’ler türlerine göre değişebiliyorlardı ve büyük boyutları barındırmak konusunda gayet iyilerdi. Onlar için evlerimizde CD kapları, albüm benzeri dosyaları bulundurmaya başladık. Seneler içerisinde hepimizin evinde yüzlerce CD bulundu. Hem kapladığı yer dolayısıyla, hem de çizilme durumlarında veri kaybına sebep olmaları nedeniyle bu teknolojiyi de arkada bıraktık. CD bu noktada yerini iki farklı temsilciye bıraktı diyebiliriz. Flash bellekler ve SD adıyla andığımız hafıza kartları.
Flash bellekler bugün dahi oldukça yoğun bir kullanım alanına sahipler. Kolaylıkla işlenebiliyor olmaları, her bilgisayarda yer alan USB portları üzerinden cihazlarımıza bağlanabiliyor olmaları onları çok özel kılıyor. Ayrıca başlarda 512 MB gibi küçük görülebilecek alanlar sağlayan bu depolama birimleri de bugün oldukça büyük dosya transferleri için imkân sağlayabiliyor. Yani teknoloji kendi içerisinde de ilerledi de ilerledi. Ancak bugün yaygın bir kullanım alanı olsa da yerlerinin bir kısmını taşınabilir harddiskler ile paylaşıyorlar.
SD kartların da önemini göz ardı etmemek lazım. Özellikle Micro SD bellekleri hem akıllı telefonlarımızda kullanabiliyoruz, hem de pek çok modern fotoğraf makinesi bu birimle entegre durumda. Oldukça küçük yapıdaki bu belleklerin sahip oldukları en büyük dezavantaj da kolayca kaybedilebiliyor olmaları zaten. Henüz yerlerini farklı bir birime bırakmayan bu tür depolama aygıtları daha uzun süre hayatlarımızda olacak gibiler.
Taşınabilir harddiskleri es geçmek olmaz. Tam bir yerel depolama birimi kadar geniş alanlarda dosya depolama imkânı sağlayan bu birimler gerçekten de bilgisayar severleri büyük bir dertten kurtarmış durumda. Özellikle benim gibi fotoğraflarınızı, videolarınızı arşivlemeyi seven birisiyseniz sizi büyük bir dertten kurtardıkları çok açık. Burada da hem depolama boyutu olarak, hem de hız olarak teknolojinin hızla ilerlediğini söylememiz mümkün. Geçmişte oldukça dikkatli kullanmamıza sebep olan standart okuyucular ve prosedürler yerlerini yavaş bir biçimde katı hâl okuyucuları olan ve muhteşem hızlara ulaşabilen SSD’lere bırakıyor. Onlara da üç yazıdan oluşacak bu serimizin sonraki içeriğinde göz atalım olur mu?
