Yitip Gidenler: Basılı Dergicilik

Gerçekten de dünyada trendler çok kısa sürede değişiklik gösterebiliyor ve bir dönemin en önemli görülen bazı ürün kolları kısa sürede yok olabiliyor. İşte bugün hâlâ raflarda görebildiğimiz ancak bunun yitip gittiklerini değiştirmeyen bir ürün kolu da dergiler. Yazı serimizde genellikle şirketleri ve projeleri konuşuyoruz ancak bu yazıda bir kategoriyi bütünüyle ele almamızda da bir sorun yok.

Şunu söyleyelim, dergicilik harika bir alandı. Bizlere onlarca ufuk açıcı yazı sunan ve bugünün teknoloji sitelerinde, YouTube kanallarında görev alan harika yazarları dergi alanı getirdi. Bunun için minnettarız. Ancak tıpkı gazeteler gibi, yazılı basının bu nadide parçası da ne kadar direnirse dirensin yok olmaya mecburdu. Elbette kurumsal organizasyonların bunu kabul etmeyişi ve gerek dağıtım ağını, gerekse gücünü ve itibarını kaybetmek istemeyişi dergileri raflarda uzun yıllar daha görmemizi sağlayacak. Uçak koltuklarında, otel ve restoran salonlarında, berberlerde hâlâ büyük dergi markalarının belirli sayılarını göreceğiz. Ancak bir dönem tirajları açıklanırdı hatırlıyor musunuz? İşte bunu bir daha göremeyeceğiz. Zira belli bir tirajları kalmadı ancak bunu açıklarlarsa kapak reklamları dahi satmayacağı için bu veriyi en azından dergiler için geçmişte bırakabiliriz. Peki, dergiciliğin hikâyesi bu alanın tarihe gömüleceği bir şekilde nasıl ilerledi? Gelin göz atalım.

Dergiler Pek de Hatalı Davranmadılar

Önceki ‘Yitip Gidenler’ yazılarımızda, şirket ya da projelerin büyük hatalarıyla ivme kaybettiklerini ve bunun neticesi olarak hayatımızdan silindiklerini söylemiş ve bunu da örneklendirmiştik. Ancak dergiler için bu pek de yapabileceğimiz bir şey değil. Bir sonraki alt başlıkta söyleyeceğimiz bir olay dışında, dergilerin ivmelerinin kötüye gidişi mutlaka yaşanacaktı ve bunu durdurmak için çok doğru hamleler yapsalar da tirajları hep düştü ve reklam ajanslarının göz bebeği olmadıkları noktaya bir şekilde ulaştılar. Alanının en popüler dergilerinin bazı reklam alanlarını satamadığını görmeye başladık ve zaten bu dergiler bir süre sonra raflardan da kaldırıldı ve şu an yayın hayatlarına dijitalde devam ediyorlar.

Bu doğal bir süreçti, okurlar içeriklere anlık ulaşabildikleri internet sitelerini elbette ki okumak için ücret ödedikleri ve bir ay beklemelerinin sonunda karşılayabildikleri dergilere tercih ettiler. Dergilerin buna karşılık yaptıkları promosyon çalışmaları ya da poster dağıtımları elbette kısmen de olsa süreci yavaşlattı diyebiliriz. Ancak bu da bir yere kadar çalıştı. Bugün dergileri okumak için alan insan sayısı oldukça zayıf. Çoğu insan müşterileri vakit geçirebilsin ya da posterleriyle odalarını süsleyebilsin diye marketlerin dergi reyonlarını ziyaret ediyor dersek hata yapmış olmayız. Ha bunu söylediğim için belki de “Sen okumuyorsun diye kimse mi okumuyor?” diyenler çıkabilir. Eleştirimde kendimi değil toplumu gözettiğimi bu yüzden belirtmeliyim. Ancak yine de bugün, geçmişe göre çok daha az dergiyi, çok daha az sıklıkla alıyorum.

İlginizi Çekebilir!

Eringenler Toplanın, Tembel Dönemlerden Sıyrılmanın 5 Yolu

Düzenli ve fiziksel işlerde çalışmayan insanlar için üretkenliğin önündeki en büyük engel çoğu zaman tembellik oluyor. Üretkenliğin maddi kazançla ve başarıyla doğrudan alakalı olabildiği bilişim, yazılım, tasarım ve içerik...

Hataları Ne Oldu?

Aslına bakarsanız süreci değiştirebilecek bir hatadan bahsetmiyoruz. Bu döngüyü tersine çevirebilmek muhteşem bir öngörü gerektiriyor ki ülkemizin yazılı basınında bu öngörüyle karşılaşmamış olmak da pek garip değil doğrusu. Çoğu dergi, kitlelerinin en dorukta olduğu dönemde onları dijitale yönlendirebilecekleri doğru hamleleri yapamadılar ve geciktiler. Birçoğu sitelerinde habercilik yapmamak için dahi uzun süre direndi ve tirajları düştüğünde artık unutulmaya yüz tutmuşlardı ve dijitalde istedikleri verilere ulaşmalarının maalesef bir yolu yoktu bile.

Severek takip ettiğiniz bir dergi ya da yazar var mıydı? En son ne zaman gidip fiziksel olarak satın aldınız ve tamamını okudunuz mu? Yorumlarda görüşelim efenim.